មួយរយៈមុន ខ្ញុំបានជួបគ្រីស្ទបរិស័ទ ជនជាតិហ្វីលីពីនម្នាក់តាមអនឡាញ ឈ្មោះ Teresa។ ពេលស្គាល់គាត់ច្បាស់ ខ្ញុំយល់ថាគាត់មានសេចក្តីជំនឿពិតលើព្រះអម្ចាស់។ គាត់និយាយថា មិនទទួលបានអ្វីមួយពីកម្មវិធីក្រុមជំនុំទេ ហើយគាត់បានឃើញអ្នកជឿ កាន់តែច្រើនឡើង ដើរតាមជីវិតលោកិយ។ ពួកជំនុំរបស់គាត់មានអារម្មណ៍សោះកក្រោះចំពោះ គាត់ ហើយគាត់ចង់រកនរណា ដែលមានកិច្ចការរបស់ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ គាត់ក៏និយាយថា ចង់អានព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់បន្ថែម ស្គាល់ទ្រង់ ហើយរស់នៅក្នុងជីវិតថ្មី។ ឃើញពីការស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់ ខ្ញុំពិតជាចង់ផ្សាយដំណឹងល្អប្រាប់គាត់ណាស់ ដូច្នេះ គាត់អាចស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយចូលរួមក្នុងដំណាក់ទ្រង់។ ពេលមួយខ្ញុំសួរគាត់ ពីអ្វីដែលគាត់ចង់បានពីសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់។ គាត់ឆ្លើយថា «ខ្ញុំចង់ទៅនគរព្រះ ហើយនៅជាមួយទ្រង់ជារៀងរហូត តែខ្ញុំជាមនុស្សមានបាប ហើយខ្ញុំមិនស័ក្តិសមនឹងនគរទ្រង់ឡើយ»។ ខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា យើងត្រូវយល់អំពីខ្នាតសម្រាប់នគរព្រះសិន បើយើងចង់ចូលទៅ ហើយសួរថា តើគាត់ចង់រៀនសូត្របន្ថែមទេ។ គាត់ឆ្លើយដោយរំភើបថា «ពិតជាចង់!» ខ្ញុំឃើញគាត់ជាអ្នកជឿពិតដែលចង់ស្វែងរក ដូច្នេះ ខ្ញុំចង់ចែករំលែកទីបន្ទាល់អំពីកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅ គ្រាចុងក្រោយ។ តែដល់ម៉ោងគាត់ទៅធ្វើការល្មម ដូច្នេះ យើងត្រូវបញ្ចប់ការជជែកគ្នានៅថ្ងៃនោះ។

គាត់រវល់ធ្វើការងាររបស់គាត់ខ្លាំងណាស់ ធ្វើការពីព្រលឹមដល់យប់ជ្រៅ ធ្វើការងាររួច គាត់អស់កម្លាំង ហើយត្រូវការសម្រាក។ គាត់ចំណាយពេលតិចតួចរាល់សប្តាហ៍ ទៅចូលរួមកម្មវិធីក្រុមជំនុំ ដូច្នេះ យើងមិនមានឱកាសច្រើនក្នុងការជជែកគ្នាទេ។ គាត់នៅកន្លែងធ្វើការ ស្ទើររាល់ពេលដែលខ្ញុំទាក់ទងគាត់ ដូច្នេះ យើងពិតជាគ្មានពេលនិយាយគ្នាទេ។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្តមួយរយៈ។ ខ្ញុំកំពុងគិតថា យើងត្រូវទាក់ទងគ្នាតាមអនឡាញ ព្រោះយើងនៅប្រទេសផ្សេងគ្នា ដូច្នេះ បើគាត់គ្មានពេលចូលទេ ខ្ញុំអាចផ្សាយកិច្ចការព្រះជាម្ចាស់នៅ គ្រាចុងក្រោយ ជាមួយគាត់ដោយរបៀបណា? ខ្ញុំចាប់ផ្តើមគិតថា មានឧបសគ្គរារាំង ខ្ញុំគួរបំភ្លេចរឿងនេះ។ ប្រហែលមានអ្នកផ្សេងផ្សាយដំណឹងល្អប្រាប់គាត់ហើយ។ នៅពេលខ្ញុំជិតបោះបង់ ខ្ញុំចាំរឿងមួយដែលព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូល។ «តើអ្នកដឹងពីបន្ទុកនៅលើស្មារបស់អ្នក បញ្ជាបេសកកម្មរបស់អ្នក និងទំនួលខុសត្រូវរបស់អ្នកដែរឬទេ? តើស្មារតីយល់ដឹងអំពីបេសកកម្មជាប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់អ្នកនៅឯណា? តើអ្នកសមនឹងធ្វើជាចៅហ្វាយនៅយុគសម័យក្រោយបានយ៉ាងដូចម្តេច? តើអ្នកមានស្មារតីជាចៅហ្វាយខ្លាំងក្លាដែរឬទេ? តើអ្នកនឹងពន្យល់ពីចៅហ្វាយលើអ្វីគ្រប់យ៉ាងយ៉ាងដូចម្តេច? តើវាពិតជាចៅហ្វាយលើបណ្តាសត្វមានជីវិត និងវត្ថុដែលមានរូបរាងនៅក្នុងពិភពលោកនេះមែនទេ? តើអ្នកមានផែនការអ្វីខ្លះ សម្រាប់វឌ្ឍនភាពនៃដំណាក់កាលបន្ទាប់នៃកិច្ចការនេះ? តើមានមនុស្សប៉ុន្មានអ្នក កំពុងរង់ចាំឱ្យអ្នកធ្វើជាអ្នកគង្វាលរបស់ពួកគេ? តើវាជាកិច្ចការដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ មួយសម្រាប់អ្នកឬទេ? ពួកគេក្រីក្រគួរឱ្យសង្វេគ ខ្វាក់ភ្នែក និងវង្វេងផ្លូវ ទាំងកំពុងទ្រហោយំនៅទី ងងឹត តើផ្លូវនៅឯណា? ពួកគេចង់បានពន្លឺ ដូចជាទេពច្យុតចុះមកភ្លាមៗ ដើម្បីបណ្តេញអំណាចនៃភាពអន្ធការ ដែលបានសង្កត់សង្កិនមនុស្សអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ តាមដែលដឹងមក តើមានអ្នកណាអាចដឹងថា ពួកគេសង្ឃឹមយ៉ាងអន្ទះសា ហើយពួកគេប្រាថ្នាចង់បានការនេះទាំងថ្ងៃទាំងយប់ខ្លាំងប៉ុនណា? សូម្បីនៅពេលថ្ងៃដែលមានពន្លឺជះទៅផុត ក៏មនុស្សកំពុងរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងទាំងនេះ នៅតែជាប់នៅក្នុងគុកងងឹត ដោយគ្មានសង្ឃឹមពីការដោះលែងឡើយ តើពួកគេនឹងលែងយំតទៅទៀតនៅពេលណា? គ្រោះអកុសលរបស់វិញ្ញាណផុយស្រួយ ដែលមិនធ្លាប់ទទួលការសម្រាកទាំងនេះ គួរឱ្យខ្លាចណាស់ ហើយពួកគេត្រូវចងជាប់នៅក្នុងស្ថានភាពនេះ ដោយចំណងគ្មានមេត្តាធម៌ និងប្រវត្តិសាស្ត្រមិនចេះផ្លាស់ប្តូរនេះជាយូរមកហើយ។ ចុះតើនរណាធ្លាប់លឺសម្លេងទ្រហោយំរបស់ពួកគេទេ? តើមាននរណាធ្លាប់បានគិតអំពីស្ថានភាពវេទនារបស់ពួកគេទេ? តើអ្នកធ្លាប់គិតទេថា ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះហឫទ័យព្រួយ និងសោកសង្រេងប៉ុនណា? តើទ្រង់អាចទ្រាំមើលមនុស្សឥតកំហុស ជាមនុស្សដែលទ្រង់បានបង្កើតដោយព្រះហស្តព្រះអង្គផ្ទាល់រងទណ្ឌកម្មបែបនេះដូចម្តេចបាន? សរុបមក មនុស្សជាជនរងគ្រោះដែលត្រូវគេបំពុល។ ហើយបើទោះបីជាមនុស្សជាតិអាចនៅរស់រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះបានក៏ដោយ តើមាននរណាដឹងថាមនុស្សជាតិត្រូវអាកំណាចបំពុលជាយូរមកហើយទេ? តើអ្នកភ្លេចហើយមែនទេថា អ្នកក៏ជាជនរងគ្រោះម្នាក់ដែរ? តើអ្នកគ្មានឆន្ទៈប្រឹងប្រែងជួយសង្គ្រោះអ្នកនៅរស់ទាំងនេះ ដោយទឹកចិត្តស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះជាម្ចាស់ទេឬ? តើអ្នកគ្មានឆន្ទៈលះបង់កម្លាំងទាំងអស់របស់ខ្លួន ដើម្បីសងគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលស្រឡាញ់មនុស្សជាតិ ដូចរូបកាយសាច់ឈាមរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ទេឬអី?» («តើអ្នកគួរដោះស្រាយជាមួយបេសកកម្មនាពេលអនាគតរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេច?» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ ដោយគិតអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អទេ។ ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអាចធ្វើបានដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អប្រាប់គាត់ទេ ហើយខ្ញុំមិនបានប្រាប់គាត់ថា ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូបានយាងមកវិញហើយទេ។ គាត់មានសេចក្តីជំនឿស្មោះអស់ពីចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ហើយចង់ឈ្វេងយល់ពីបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ តែគាត់ស្ថិតក្នុងសេចក្តីងងឹតខាងវិញ្ញាណ ដោយគ្មានការគាំទ្រខាងវិញ្ញាណ។ ចំពេលដែលគាត់ត្រូវការជំនួយ ខ្ញុំបានបោះបង់គាត់ចោល។ តើពេលណាគាត់ស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងព្រះជាម្ចាស់? ពេលនេះ មហន្តរាយកំពុងកើនឡើងហើយ បើខ្ញុំមិនបានធ្វើបន្ទាល់ចំពោះកិច្ចការព្រះជាម្ចាស់ភ្លាមៗទេ គាត់អាចមិនទទួលបាន សេចក្តីសង្គ្រោះ។ ខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍មិនល្អនៅក្នុងគំនិតនោះ ហើយបានអធិស្ឋានទៅកាន់ ព្រះជាម្ចាស់ថា «ព្រះជាម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំ ដឹងថា អ្វីក៏ទ្រង់អាចធ្វើបាន ដែរ។ បើគាត់ជាចៀមរបស់ព្រះអង្គ ទូលបង្គំចង់ធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងតាមអំណាចរបស់ទូលបង្គំដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ។ សូមដឹកនាំទូលបង្គំផង»។ បន្ទាប់ពីអធិស្ឋានភ្លាម មានហេតុការណ៍កើតឡើង ចំពោះខ្ញុំ គាត់មានពេលខ្លី តែខ្ញុំអាចកំណត់ពេលជាមុនបាន ដើម្បីបានអធិស្ឋានជាមួយគ្នា។ ខ្ញុំបានសួរគាត់អំពីរឿងនេះ គាត់បានយល់ព្រមភ្លាមៗ។ យើងកំណត់ពេលនៅម៉ោង៥ ពេលព្រឹក។ ខ្ញុំពិតជារវល់បំពេញភារកិច្ច នៅម៉ោងនោះ ហើយខ្ញុំធ្វើការដល់ម៉ោង២ ឬ៣ រាល់យប់។ ខ្ញុំកំពុងគិតថា ខ្ញុំស្ទើរតែគ្មានពេលគេងសោះ បើខ្ញុំត្រូវក្រោកពីព្រលឹមនោះ។ តែខ្ញុំបានប្រាប់ខ្លួនឯងថា បើខ្ញុំបារម្ភពីភាពស្រណុកខាងផ្លូវកាយ Teresa នឹងយឺតពេលមកចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំដឹងថាធ្វើបែបនេះខុស។ ខ្ញុំនៅចាំ ព្រះជាម្ចាស់ មានបន្ទូលថា «សាច់ឈាមគឺជារបស់សាតាំង។ នៅក្នុងវាគឺជាសេចក្ដីប្រាថ្នាដ៏ហួសហេតុ វាគិតតែអំពីខ្លួនវាប៉ុណ្ណោះ វាចង់បានភាពសុខស្រួល ហើយរីករាយនឹងការកម្សាន្ត ដោយលង់ក្នុងសេចក្ដីខ្ជិលច្រអូស និងភាពទំនេរ ហើយពេលបំពេញចិត្តវាដល់ចំនុចមួយ នោះនៅទីបំផុត អ្នកនឹងត្រូវវាស៊ីអស់រលីង» («មានតែការស្រលាញ់ព្រះជាម្ចាស់តែប៉ុណ្ណោះទើបជាការជឿលើព្រះជាម្ចាស់ពិតប្រាកដ» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ ខ្ញុំបានដឹងថា ការបំពេញតាមសាច់ឈាម មានន័យថា បំពេញចិត្តសាតាំង។ ខ្ញុំមិនអាចធ្វើទីបន្ទាល់ និងបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួន ហើយបាត់បង់ឱកាសធ្វើទីបន្ទាល់ចំពោះកិច្ចការព្រះជាម្ចាស់នៅគ្រាចុងក្រោយ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋាន ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចមិនខ្វល់ពីសាច់ឈាម និងផលមិនល្អ ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អប្រាប់គាត់ ហើយនាំគាត់ចូលដំណាក់ ព្រះជាម្ចាស់។ យើងចាប់ផ្តើមជួបគ្នាដើម្បីអធិស្ឋានពីព្រលឹម ហើយនៅពេលខ្ញុំអធិស្ឋានដោយស្មោះសម្រាប់គាត់ សង្ឃឹមថាគាត់នឹងមានពេលច្រើនដើម្បីប្រកបគ្នាអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គាត់និយាយមកខ្ញុំយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា បងស្មោះប៉ុនណា។ សូមអរគុណចំពោះការអធិស្ឋានរបស់បង។ ខ្ញុំពិតជារំជួលចិត្តមែន»។ ស្តាប់ឮគាត់និយាយបែបនេះ កក់ក្តៅក្នុងចិត្តណាស់ ហើយខ្ញុំយល់ថា មនុស្សពិតជាអាចមានអារម្មណ៍ល្អ ពេល នរណាម្នាក់ស្មោះត្រង់។ ខ្ញុំបានដោះស្រាយដោយស្ងៀមស្ងាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ខ្ញុំប្រាកដថានឹងនាំ Teresa ចូល ដំណាក់ទ្រង់។ ដូច្នេះ ខ្ញុំណែនាំគាត់ថា យើងចំណាយពេលខ្លះប្រកបគ្នាអំពីព្រះគម្ពីរ។ គាត់យល់ព្រម ហើយអាចចំណាយពេលប្រកបគ្នា ៣០នាទីរាល់ថ្ងៃ ហើយបាននិយាយម្តងទៀតថាគាត់ចង់ដឹងពីរបៀបចូលទៅក្នុងនគរព្រះ។

យើងនិយាយរឿងនោះនៅក្នុងការប្រកបគ្នានៅថ្ងៃបន្ទាប់។ ខ្ញុំនិយាយថា «អ្នកជឿគ្រប់រូបចង់ចូលទៅក្នុងនគរព្រះ ដូច្នេះ យើងត្រូវធ្វើដូចម្តេច? យើងត្រូវស្តាប់ព្រះអម្ចាស់។ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ 'មិនមែនគ្រប់គ្នាដែលហៅខ្ញុំថា ព្រះអម្ចាស់ ព្រះអម្ចាស់ សុទ្ធតែចូលទៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌ឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះវរបិតាខ្ញុំដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌វិញទេតើ' (ម៉ាថាយ ៧:២១)។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលច្បាស់ណាស់។ គន្លឹះសំខាន់ដើម្បីចូលទៅនគរស្ថានសួគ៌គឺធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ មានន័យថាម៉េច? និយាយឱ្យងាយយល់ ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺអនុវត្តព្រះបន្ទូល របស់ព្រះអម្ចាស់ និងអនុវត្តតាមបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់។ វាមានន័យថា មិនប្រព្រឹត្តអំពើបាប ហើយអនុវត្តព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយស្រឡាញ់ និងចុះចូលចំពោះព្រះជាម្ចាស់ឱ្យអស់ពីចិត្ត។ មនុស្សដែលតែងតែនិយាយកុហក ប្រព្រឹត្តអំពើបាប ហើយជំទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ ប្រឆាំងនឹងសេចក្តីតម្រូវរបស់ទ្រង់ មិនធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ ដូច្នេះតើពួកគេសមនឹងចូលក្នុងនគរស្ថានសួគ៌ទេ?» គាត់ឆ្លើយថា «ទេ។ យើងនិយាយកុហករហូត ប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយពាក្យសម្តី ហើយមនុស្សកាន់តែច្រើនកំពុងដើរតាមជីវិតលោកិយដោយរត់ដេញតាមប្រាក់។ យើងមិនថ្វាយបង្គំព្រះពិតប្រាកដឡើយ ហើយសូម្បីតែគ្រូគង្វាលក៏មិន លើកលែងដែរ។ តើយើងអាចចូលនគរព្រះតាមវិធីនោះដោយរបៀបណា?» ខ្ញុំឆ្លើយថា «បាន។ យើងត្រូវបានប្រោសលោះដោយព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវហើយអំពើបាបរបស់យើងត្រូវបានអត់ទោស ប៉ុន្តែយើងនៅតែនិយាយកុហក និងប្រព្រឹត្តអំពើបាប។ យើងប្រព្រឹត្តអំពើបាបនៅពេលថ្ងៃ លន់តួប្រាប់នៅពេលយប់។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ 'ដ្បិតបើគ្មានភាពបរិសុទ្ធទេ នោះគ្មាននរណានឹងឃើញព្រះអម្ចាស់ឡើយ' (ហេព្រើរ ១២:១៤)។ ការប្រព្រឹត្តបែបនេះ យើងមិនស័ក្តិសមនឹងនគរព្រះទេ។ តែយើងទាំងអស់គ្នាដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្ស ហើយទ្រង់ចង់ឱ្យយើងបានសង្រ្គោះ និងចូលក្នុងនគរទ្រង់ដើម្បីរស់ក្នុងពន្លឺរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ធ្វើឱ្យរឿងនេះកើតឡើងចំពោះយើងយ៉ាងដូចម្តេច? ព្រះគម្ពីរចែងថា 'ដូច្នេះ ព្រះគ្រីស្ទក៏ត្រូវបានប្រទានមកមួយដង ដើម្បីទទួលយកអំពើបាបរបស់មនុស្សជាច្រើនដែរ ហើយចំពោះអស់អ្នកណាដែលស្វែងរកទ្រង់ ព្រះអង្គនឹងលេចមកជាលើកទីពីរ ដោយគ្មានអំពើបាបចំពោះសេចក្តីសង្រ្គោះឡើយ' (ហេព្រើរ ៩:២៨)។ ព្រះអម្ចាស់យាងមកម្តងទៀតនៅគ្រាចុងក្រោយ ដើម្បី សង្គ្រោះយើង ដើម្បីរំដោះយើងឱ្យរួចពីចំណងនៃអំពើបាប ដើម្បីធ្វើឱ្យយើងក្លាយជាអ្នកចុះចូលចំពោះព្រះជាម្ចាស់ហើយធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ដូច្នេះយើងបានសង្រ្គោះយ៉ាងពេញលេញហើយអាចចូលនគរព្រះបាន»។ គាត់រំភើបណាស់ពេលឮបែបនេះ រួចនិយាយថា «ខ្ញុំចង់ឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើបាប។ អ៊ីចឹង ព្រះជួយយើងឱ្យរួចពីអំពើបាបយ៉ាងដូចម្តេច?» ខ្ញុំបានផ្ញើខគម្ពីរពីរបីទៅគាត់។ ខគម្ពីរដំបូងគឺ «ចូរប្រោសពួកគេឱ្យបានបរិសុទ្ធដោយសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់ ដ្បិតបន្ទូលរបស់ទ្រង់គឺជាសេចក្ដីពិត» (យ៉ូហាន ១៧:១៧)។ បន្ទាប់មកមានដូចជា៖ «ហើយនៅខាងស្ដាំព្រះហស្តទ្រង់ដែលគង់នៅលើបល្ល័ង្ក ខ្ញុំបានឃើញក្រាំងមួយក្បាលដែលកត់ត្រាទាំងខាងក្នុង និងខាងក្រៅ ព្រមទាំងមានបិទត្រាចំនួនប្រាំពីរ។ ហើយខ្ញុំបានឃើញទេវតាដ៏អង់អាចមួយកំពុងប្រកាសខ្លាំងៗថា តើនរណាសក្ដិសមបើកក្រាំង និងបកត្រានោះចេញទៅ? ... មើល៍ សិង្ហនៃអំបូរយូដា ដែលជាឫសគល់នៃព្រះបាទដាវីឌ ព្រះអង្គបានឈ្នះ ហើយបើកក្រាំង និងបកត្រាទាំងប្រាំពីរនោះចេញ» (វិវរណៈ ៥:១-៥)។ ខ្ញុំនិយាយថា «ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងប្រើសេចក្តីពិតញែកមនុស្សជាបរិសុទ្ធ កណ្ឌគម្ពីរ វិវរណៈ និងកណ្ឌគម្ពីរ ដានីយ៉ែល ចែងថា សៀវភៅបិទជិតនឹងត្រូវបើកនៅគ្រាចុងក្រោយ។ សៀវភៅនេះសំដៅលើ ព្រះបន្ទូលថ្មីដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលនៅគ្រាចុងក្រោយ។ ហើយនេះជាសេចក្តីពិតដែលនឹងញែកមនុស្សជាតិ ជាបរិសុទ្ធ។ មានតែព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចបើកសៀវភៅនេះបាន រួចសម្តែងសេចក្តីពិតដើម្បីសង្រ្គោះមនុស្សជាតិ។ ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលពីសេចក្តីពិតគ្រប់យ៉ាងដើម្បីបន្សុទ្ធ និងផ្លាស់ប្តូរយើងពេលទ្រង់យាងមកនៅគ្រាចុងក្រោយ ដើម្បីសង្គ្រោះយើងពីអំពើបាប។ កណ្ឌគម្ពីរ វិវរណៈ ក៏ចែងច្រើនដងដែរ 'អ្នកណាដែលមានត្រចៀក ចូរស្ដាប់ព្រះបន្ទូលដែលព្រះវិញ្ញាណថ្លែងទៅកាន់ក្រុមជំនុំទាំងអម្បាលម៉ានចុះ' (វិវរណៈ ជំពូកទី ២-៣)។ ព្រះជាម្ចាស់នឹងមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកជំនុំនៅ គ្រាចុងក្រោយ។ យើងត្រូវស្តាប់តែព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ យើងមិនអាចស្វាគមន៍ ព្រះអម្ចាស់ឡើយ លុះត្រាតែយើងស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់ ហើយនេះជាឱកាសតែមួយគត់ដែលយើងត្រូវបានបន្សុទ្ធ និងសង្រ្គោះ ដើម្បីឱ្យស័ក្ដិសមនឹងនគរព្រះ»។

ត្រង់ចំណុចនេះក្នុងការប្រកបគ្នា Teresa បានសួរខ្ញុំថា «ម៉េចក៏ព្រះអម្ចាស់ត្រូវមានបន្ទូលថ្មីនៅគ្រាចុងក្រោយ? ខ្ញុំអានព្រះគម្ពីរពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ ហើយវាបានផ្តល់សេចក្តីជំនឿនិងបង្រៀនខ្ញុំយ៉ាងច្រើន ដោយបង្រៀនខ្ញុំពីការអត់ឱនអត់ធ្មត់ និងការអត់ទោស។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ព្រះគម្ពីរ គ្រប់គ្រាន់ហើយ គ្រូគង្វាលរបស់យើងតែង និយាយថា ព្រះបន្ទូលគ្រប់យ៉ាងរបស់ព្រះជាម្ចាស់មាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរហើយអ្វីដែលនៅក្រៅព្រះគម្ពីរមិនមែនព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ឡើយ»។ ខ្ញុំយល់ថា Teresa មានសញ្ញាណខ្លះអំពីព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលនៅ គ្រាចុងក្រោយ ដែលគាត់មិនអាចទទួលយកបានទេ ដូច្នេះ ខ្ញុំមិនបដិសេធដោយផ្ទាល់នូវអ្វីដែលគាត់បាននិយាយនោះទេ។ ខ្ញុំបានចែករំលែកបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយ គាត់។ ខ្ញុំនិយាយថា «ខ្ញុំក៏ធ្លាប់គិតដូចគាត់ដែរ។ ខ្ញុំគិតថា ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយមិនមានព្រះបន្ទូលថ្មីណាមួយរបស់ទ្រង់ក្រៅពី នោះឡើយ។ តែក្រោយមក ខ្ញុំស្តាប់ឮបងប្រុសម្នាក់និយាយពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូល ធ្វើឱ្យខ្ញុំយល់ឃើញខុសគ្នា។ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ 'ខ្ញុំនៅមានសេចក្ដីជាច្រើនចង់ប្រាប់ដល់អ្នក ប៉ុន្តែពេលនេះអ្នកមិនអាចទទួលសេចក្ដីទាំងនេះបានទេ។ យ៉ាងណាមិញ កាលណាព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្ដីពិត ទ្រង់យាងមកដល់ នោះទ្រង់នឹងនាំអ្នកចូលទៅក្នុងសេចក្ដីពិតគ្រប់យ៉ាង' (យ៉ូហាន ១៦:១២-១៣)។ នោះជាអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកសាវ័កទ្រង់នៅពេលនោះ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា មានរឿងជាច្រើនទៀតដែលត្រូវចែករំលែក តែមនុស្សខ្វះកម្ពស់ មិនអាចទទួលយកបានទេកាលនោះ។ ទ្រង់ត្រូវមានបន្ទូលបន្ថែមនៅគ្រាចុងក្រោយ ដើម្បីដឹកនាំមនុស្សឱ្យយល់ហើយទទួលយកសេចក្តីពិតគ្រប់យ៉ាង ដូច្នេះ យើងអាចត្រូវបានរំដោះពីចំណងនៃអំពើបាប ហើយបានសង្រ្គោះ»។ បន្ទាប់ មកខ្ញុំចាំឧទាហរណ៍ល្អមួយ ដើម្បីចែករំលែកជាមួយគាត់។ «ចូរស្រមៃមើលកុមារតូចម្នាក់។ កាលគាត់នៅក្មេង ម្តាយគាត់កំពុងបង្រៀនគាត់ឱ្យនិយាយ និងដើរ តើម្តាយមានប្រាប់កូន ឱ្យខំប្រឹងរកស៊ីដើម្បីកូនអាចមើលថែម៉ាក់ និងប៉ាបានទេ? ពិតជាមិនបានទេ។ កូននៅក្មេងពេក មិនយល់រឿងនោះទេ ដូច្នេះ នៅវ័យនោះ ប៉ាម៉ាក់គ្រាន់តែប្រាប់គាត់ពីអ្វីដែលគាត់អាចយល់បាន។ បន្ទាប់មកនៅពេលគាត់ធំឡើង និងរៀនសូត្របន្ថែម ប៉ាម៉ាក់នឹងប្រាប់គាត់បន្ថែមអំពីជីវិត ដូចជា រកការងារធ្វើ និងមានគ្រួសារ។ ប្រៀបដូចជា ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ ធ្វើកិច្ចការ ប្រោសលោះនៅយុគសម័យនៃព្រះគុណ ផ្អែកលើតម្រូវការរបស់មនុស្ស ដោយបង្ហាញពីវិធីនៃការប្រែចិត្ត បង្រៀនមនុស្សឱ្យបន្ទាបខ្លួន និងអត់ឱន លីឈើឆ្កាង អត់ទោសឱ្យអ្នកដទៃប្រាំពីរចិតសិបដង។ ប៉ុន្តែមានរឿងផ្សេងទៀតដែលព្រះអម្ចាស់មិនបានមានបន្ទូលប្រាប់មនុស្ស ពោលគឺសេចក្តីពិតគ្រប់យ៉ាងដើម្បីបន្សុទ្ធ និងសង្រ្គោះ មនុស្សជាតិ។ ទ្រង់សង្រ្គោះមនុស្សទាំងនេះនៅពេលព្រះអម្ចាស់យាងមកនៅគ្រាចុងក្រោយ ហើយនេះជាសៀវភៅបិទជិតដែលត្រូវបានថ្លែងទំនាយនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ វិវរណៈ។ ជាង ២ ០០០ ឆ្នាំ មកនេះ គ្មាននរណាអានសៀវភៅនោះទេ ដោយសារគេមិនបើកវា ទាល់តែព្រះអម្ចាស់យាងត្រឡប់មកវិញនៅគ្រាចុងក្រោយ។ តើអ្នកគិតថា វាអាចទៅរួចទេដែលអ្វីដែលគេសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅនោះ មាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ?» គាត់និយាយដោយស្មោះថា «មិនអាចមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរទេ»។ ខ្ញុំចែករំលែកការប្រកបគ្នានេះជាមួយគាត់ពីរបីដងទៀត រហូតដល់គាត់បាននិយាយថា យល់។

តែនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ពេលខ្ញុំលើកឡើងពីព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលនៅគ្រាចុងក្រោយ ម្តងទៀត គាត់និយាយថា ព្រះបន្ទូលគ្រប់យ៉ាងរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅគ្រាចុងក្រោយ គួរមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ដំបូងឡើយ ខ្ញុំបានគិតថាស្តាប់ច្រឡំ ខ្ញុំក៏បញ្ជាក់ជាមួយគាត់។ គាត់ពិតជាបាននិយាយអ៊ីចឹង មែន។ ខ្ញុំខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងណាស់ ហើយខ្ញុំគិតច្បាស់ថា គាត់ពិតជាមិនយល់ទេ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត។ ខ្ញុំបានគិតថាវាពិបាករៀបចំពេលវេលាជាមួយគាត់ណាស់ ពីដំបូង ហើយពេលនេះ គាត់នៅតែមិនយល់ សូម្បីខ្ញុំបានពន្យល់ច្រើនដងក៏ដោយ។ តើគាត់អាចនឹងយល់ពីរឿងនេះទេ? ខ្ញុំមិនបាននិយាយអ្វីទេ តែចាប់ផ្តើមគិតចង់ឈប់ពាក់ព័ន្ធ។ តែបន្ទាប់មកខ្ញុំបានដឹងថា មិនមែនគាត់មិនបានរៀនសូត្រអ្វីពីការប្រកបគ្នានោះទេ។ ការបង្ខំនរណាម្នាក់ឱ្យស្តាប់តាមយើងគឺមិនស្របតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ភ្លាមនោះ ខ្ញុំក៏នឹកចាំរឿងនេះ ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់៖ «ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានភារកិច្ចផ្សាយដំណឹងល្អនេះដល់អ្នក ដូច្នេះអ្នកគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះគោលដៅនៃដំណឹងល្អគ្រប់រូបដែលអ្នកបានជួបប្រទះដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងដោយចិត្តអត់ធ្មត់យ៉ាងអស់ពីសមត្ថភាពរបស់អ្នក ទ្រាំទ្រនឹងទុក្ខលំបាកដែលចាំបាច់ ផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ ប្រាប់ពីសេចក្ដីពិតដល់ពួកគេប្រកបដោយភាពច្បាស់លាស់ និងអាចរាយការណ៍គ្រប់ទាំងទង្វើរបស់អ្នកទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់។ នេះជាអាកប្បកិរិយាមួយដែលអ្នកគួរតែបំពេញភារកិច្ចរបស់អ្នក»។ «ប្រសិនបើគោលដៅនៃដំណឹងល្អសួរសំណួរដដែល តើអ្នកគួរតែឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ? អ្នកមិនគួរចំណាយពេលវេលា និងអំពល់ទៅឆ្លើយតបពួកគេ ព្រមទាំងគិតអំពីគ្រប់ទាំងមធ្យោបាយ ដើម្បីដោះស្រាយសំណួររបស់ពួកគេឡើយ លុះត្រាតែពួកគេយល់ ហើយមិនសួរវាម្ដងទៀត។ យ៉ាងនោះ អ្នកនឹងបានបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នក ហើយដួងចិត្តរបស់អ្នកនឹងគ្មានអារម្មណ៍ពិរុទ្ធ។ តើនេះមានន័យថាជាការគ្មានអារម្មណ៍ពិរុទ្ធពីពួកគេឬ? វាមិនបែបនេះទេ។ អ្នកនឹងគ្មានអារម្មណ៍ពិរុទ្ធពីព្រះជាម្ចាស់ឡើយ ដោយសារតែភារកិច្ចនេះ ទំនួលខុសត្រូវនេះត្រូវបានផ្ទុកផ្ដាក់ពីព្រះជាម្ចាស់ដល់អ្នក» (ការថ្លែងព្រះបន្ទូលអំពីព្រះគ្រីស្ទនៃគ្រាចុងក្រោយ)។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ខ្មាសខ្លួនឯងពេលគិតពីអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់តម្រូវ។ ខ្ញុំបានប្រកបគ្នាតែពីរបីដងប៉ុណ្ណោះ តែខ្ញុំមិនចង់ព្យាយាមរហូតទេព្រោះគាត់មិនទាន់បោះបង់ចោលសញ្ញាណរបស់គាត់នៅឡើយទេ។ គេមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ។ ខ្ញុំក៏មានសញ្ញាណច្រើនដែរ ពេលក្លាយជាអ្នកជឿដំបូង តែបងប្អូនប្រុសស្រីប្រកបគ្នាជាមួយខ្ញុំជាច្រើនដង ថែមទាំងអធិស្ឋានឱ្យខ្ញុំទៀតផង មុនពេលដែលខ្ញុំបោះបង់សញ្ញាណទាំងនោះ ហើយទៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីទទួលយកសេចក្តីសង្គ្រោះពីទ្រង់។ នេះដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការអត់ឱនរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ ម៉េចក៏ខ្ញុំមិនអាចប្រកបគ្នាជាមួយគាត់ដោយអត់ធ្មត់ពេលផ្សាយដំណឹងល្អ? មានអារម្មណ៍ខ្មាសពេក ខ្ញុំក៏អធិស្ឋានទៅព្រះជាម្ចាស់ថា «ឱ! ព្រះជាម្ចាស់អើយ! បើគាត់ជាចៀមរបស់ទ្រង់ សូមដឹកនាំទូលបង្គំផង។ ទូលបង្គំនឹងធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីសហការជាមួយទ្រង់»។ បន្ទាប់ពីអធិស្ឋានរួច ខ្ញុំគិតអំពីមូលហេតុ ដែលព្រះគម្ពីរបានក្លាយជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ នៃសេចក្តីជំនឿរបស់ Teresa ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំនោះ។ អាចយល់បានថា គាត់មិនអាចទទួលយកទាំងស្រុងភ្លាមៗទេពេលគាត់ស្តាប់ឮថាព្រះបន្ទូលថ្មីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់គ្រាចុងក្រោយ មិនមានក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ខ្ញុំគិតថា អាចនិយាយជាមួយគាត់ពីរឿងនេះ តាមទស្សនៈផ្សេង។ ក្រោយមក ខ្ញុំចែករំលែក អត្ថបទព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាមួយគាត់ពីរបី។ «ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ គឺជាជីវិត ជាសេចក្ដីពិត ហើយជីវិតនិងសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់ មានវត្តមានព្រមគ្នា។ មនុស្សដែលពុំមានសមត្ថភាពនឹងទទួលសេចក្ដីពិត ក៏មិនទទួលបានជីវិតដែរ។ ប្រសិនបើគ្មានការដឹកនាំ ការជ្រោមជ្រែង និងការប្រទាននូវសេចក្ដីពិតទេ នោះអ្នកនឹងទទួលបានតែត្រឹមតែន័យពាក្យ គោលលទ្ធិ ហើយអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេនោះគឺសេចក្ដីស្លាប់តែប៉ុណ្ណោះ។ ជីវិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មានវត្តមានជានិរន្តន៍ ហើយសេចក្ដីពិត និងជីវិតរបស់ទ្រង់ មានវត្តមានព្រមគ្នា។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចរកឃើញប្រភពនៃសេចក្ដីពិតទេ នោះអ្នកក៏មិនទទួលបានការចិញ្ចឹមជីវិតដែរ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចទទួលបានការចិញ្ចឹមជីវិតទេ នោះអ្នកក៏ច្បាស់ជាគ្មានសេចក្ដីពិតដែរ ហើយគ្មានអ្វីក្រៅតែពីការស្រមើស្រមៃ និងការយល់ដឹងលំៗប៉ុណ្ណោះ ហើយរូបកាយទាំងមូលរបស់អ្នកគ្មានអ្វីទាំងអស់ ក្រៅតែពីសាច់ឈាម គឺជាសាច់ឈាមដ៏អសោចរបស់អ្នកតែប៉ុណ្ណោះ។ ចូរដឹងថា ពាក្យពេចន៍ក្នុងសៀវភៅមិនរាប់ជាជីវិតទេ កំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រ ក៏មិនអាចត្រូវគោរពថ្វាយបង្គំថាជាសេចក្ដីពិតដែរ ហើយបញ្ញត្តិពីបុរាណក៏មិនអាចដើរតួជាសេចក្ដីអធិប្បាយអំពីព្រះបន្ទូលដែលព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះដែរ។ មានតែព្រះបន្ទូលដែលព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងពេលព្រះអង្គយាងមកផែនដី ហើយរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សលោកប៉ុណ្ណោះ ទើបជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត ជាបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយជាវិធីអនុវត្តកិច្ចការបច្ចុប្បន្នរបស់ទ្រង់» («មានតែព្រះគ្រីស្ទនៃគ្រាចុងក្រោយទេ ទើបអាចប្រទានមាគ៌ាជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្សបាន» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ «ការពិតដែលខ្ញុំចង់ពន្យល់នៅត្រង់នេះគឺថា៖ លក្ខណៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺគ្មានដែនកំណត់ និងជាអនេកអនន្តអស់កល្បជានិច្ច។ ព្រះជាម្ចាស់គឺជាប្រភពនៃជីវិត និងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ ព្រះអង្គមិនអាចត្រូវបានវាស់ស្ទង់ ដោយអ្វីៗដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងឡើយ។ ចុងក្រោយ ខ្ញុំត្រូវតែបន្តរំឭកមនុស្សគ្រប់គ្នាថា៖ កុំដាក់កម្រិតព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងសៀវភៅ នៅក្នុងពាក្យពេចន៍ ឬនៅក្នុងព្រះសូរសៀងពីអតីតកាលរបស់ទ្រង់ម្ដងទៀតឡើយ។ មានពាក្យតែមួយគត់ដែលពណ៌នាអំពីចរិតលក្ខណៈនៃកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយពាក្យមួយនោះគឺជាពាក្យថា៖ ថ្មី។ ព្រះអង្គមិនសព្វព្រះហឫទ័យដើរតាមមាគ៌ាចាស់ ឬធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ដដែលៗឡើយ។ ជាងនេះទៅទៀត ព្រះអង្គមិនចង់ឲ្យមនុស្សថ្វាយបង្គំទ្រង់ ដោយដាក់កម្រិតទ្រង់នៅក្នុងវិសាលភាពជាក់លាក់មួយឡើយ។ នេះហើយជានិស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់នោះ» (សេចក្ដីបញ្ចប់អំពី ព្រះបន្ទូលលេចមកជាសាច់ឈាម)។ បន្ទាប់ពីនោះមក ខ្ញុំប្រកបគ្នាជាមួយគាត់អំពី «ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃសេចក្តីពិតគ្រប់យ៉ាង ហើយព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ទ្រង់គ្មានដែនកំណត់ទេ។ ព្រះជាម្ចាស់អាចបង្ហាញនូវសេចក្តីពិតបន្ថែមជានិច្ច ផ្អែកលើតម្រូវការរបស់មនុស្សជាតិ។ គេអាចកំណត់នូវអ្វីដែលទ្រង់មានបន្ទូលក្នុងព្រះគម្ពីរបានយ៉ាងដូចម្តេច? តើនេះមិនមែនជាការបង្ខាំងព្រះជាម្ចាស់នូវអ្វីដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរទេឬអី?» បន្ទាប់មក ខ្ញុំនិទានរឿងព្រេងចិនអំពី កង្កែបនៅបាតអណ្តូងឱ្យគាត់ស្តាប់។ ខ្ញុំបាននិទានថា «មានកង្កែបមួយក្បាលរស់នៅបាតអណ្តូង ហើយអាចមើលឃើញមេឃតាមប្រឡោះមាត់ អណ្តូងប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះវាគិតថា មេឃមានទំហំធំប៉ុនប្រឡោះមាត់អណ្តូងនោះ។ ថ្ងៃមួយមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងលាយឡំព្យុះដ៏ធំដែលវាអាចលោតចេញពីអណ្តូងបាន។ កង្កែបឃើញផ្ទៃមេឃធំធេងគ្មានដែនកំណត់ មេឃធំជាងមាត់អណ្តូងឆ្ងាយណាស់។ កង្កែបដឹងថា វាមិនបានមើលឃើញផ្ទៃមេឃទាំងមូល ព្រោះវារស់នៅបាតអណ្តូង»។ ខ្ញុំនិយាយថា ខ្ញុំក៏ធ្លាប់មានអារម្មណ៍បែបនោះដែរ ហើយការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំមិនបានស៊ីជម្រៅទេអំពីព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះជាម្ចាស់អស្ចារ្យណាស់ហើយយើងតូចតាចណាស់។ ព្រះជាម្ចាស់គឺគ្មានដែនកំណត់និងសម្បូរបែប ហើយយើងមិនអាចដឹងពីកម្មសិទ្ធិ និងលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ដោយហេតុផលផ្ទាល់របស់យើងនោះទេ។ តើយើងអាចកំណត់ព្រំដែនព្រះជាម្ចាស់របៀបណា? ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា «ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ហើយជាជីវិត» (យ៉ូហាន ១៤:៦)។ ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃ សេចក្តីពិត។ ខ្ញុំសួរគាត់ថាតើព្រះជាម្ចាស់អាចសម្ដែងសេចក្តីពិតច្រើនជាងអ្វីដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរដែរឬទេ គឺមានច្រើនជាងនោះទៅទៀត ឺគឺអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលមនុស្សត្រូវការនៅគ្រាចុងក្រោយ។ គាត់បាននិយាយថា «ពិតណាស់ទ្រង់អាចធ្វើបាន»។ ខ្ញុំអាចយល់ថាសញ្ញាណរបស់គាត់ចាប់ផ្តើមបើកផ្លូវហើយ ចិត្តរបស់គាត់កំពុងបើក។ ខ្ញុំផ្ញើខគម្ពីរដដែលនោះទៅគាត់៖ «អ្នកណាដែលមានត្រចៀក ចូរស្ដាប់ព្រះបន្ទូលដែលព្រះវិញ្ញាណថ្លែងទៅកាន់ក្រុមជំនុំទាំងអម្បាលម៉ានចុះ» (វិវរណៈ ២:៧)។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា អ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកជំនុំនានា គឺច្បាស់ដូចព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូល ពេលទ្រង់យាងត្រឡប់មកវិញនៅគ្រាចុងក្រោយ។ ហើយព្រះគម្ពីរមានកំណត់ត្រា នៃអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូល និងបានធ្វើនៅ យុគសម័យនៃក្រឹត្យវិន័យ និង យុគសម័យនៃព្រះគុណ។ ពេលខ្ញុំសួរថាតើព្រះបន្ទូលថ្មីដែលបានសម្តែងដោយ ព្រះអម្ចាស់ ពេលទ្រង់យាងត្រលប់មកវិញ អាចមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរជាមុនទេ គាត់ញញឹម រួចនិយាយថា «ឥឡូវនេះ ខ្ញុំយល់ហើយ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ពេលទ្រង់យាងត្រលប់មកវិញ មិនមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរទេ ហើយព្រះជាម្ចាស់អាចមានបន្ទូលក្រៅពីព្រះគម្ពីរបាន»។ គាត់ពិតជារំជួលចិត្តខ្លាំងណាស់ ហើយនិយាយថាមនុស្សយល់មិនច្បាស់ពីព្រះជាម្ចាស់ទេ។ គាត់ចង់អានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បន្ថែម ហើយយល់ពីទ្រង់ថែមទៀត។

ខ្ញុំក៏រំភើបដែរ ដែលឃើញថា Teresa ត្រៀមខ្លួនទទួលយកថា ព្រះអម្ចាស់នឹងយាងត្រលប់មកវិញ ហើយមានបន្ទូលម្តងទៀត។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសួរគាត់ថា «ដោយសារព្រះអម្ចាស់នឹងយាងត្រលប់មកវិញ ហើយមានបន្ទូលបន្ថែមទៀត តើប្អូនគិតថាមធ្យោបាយអ្វីដែលទ្រង់នឹងប្រើសម្រាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់?» គាត់ឆ្លើយថា «តាមរយៈ ព្រះវិញ្ញាណ»។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា នោះជាអ្វីដែលខ្ញុំធ្លាប់គិតដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានពិនិត្យបទគម្ពីរយ៉ាងល្អិតល្អន់ជាមួយបងប្អូនប្រុសស្រី ហើយឃើញបទគម្ពីរចែងថា៖ «ដ្បិតផ្លេកបន្ទោរ ដែលភ្លឺពីផ្នែកម្ខាងនៅក្រោមមេឃ ចាំងជះទៅកាន់ផ្នែកម្ខាងទៀតនៅក្រោមមេឃ នោះបុត្រមនុស្ស នៅថ្ងៃដែលទ្រង់យាងមក ក៏ដូច្នេះដែរ។ ប៉ុន្តែ ជាដំបូងទ្រង់ត្រូវរងទុក្ខលំបាកជាច្រើន ហើយត្រូវមនុស្សជំនាន់នេះបដិសេធផង» (លូកា ១៧:២៤-២៥)។ ក៏មានផងដែរ «ហើយគ្រារបស់កូនមនុស្សក៏នឹងកើតឡើងដូចជាជំនាន់របស់ណូអេផងដែរ» (លូកា ១៧:២៦)។ ហើយ «ចូរឲ្យអ្នកបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ដ្បិតក្នុងវេលាមួយដែលអ្នកគិតមិនដល់ បុត្រមនុស្សក៏យាងមកដល់» (ម៉ាថាយ ២៤:៤៤)។ ខ្ញុំនិយាយថា «ខគម្ពីរទាំងអស់នេះលើកឡើងថា ព្រះអម្ចាស់នឹងយាងមកវិញក្នុងនាមជា 'បុត្រមនុស្ស'។ បុត្រមនុស្ស មានន័យថាទ្រង់ប្រសូតពីមនុស្ស ហើយមានភាពជាមនុស្សធម្មតា។ គេនឹងមិនហៅទ្រង់បែបនោះទេ បើទ្រង់មានលក្ខណៈជាវិញ្ញាណ។ ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលមានលក្ខណៈជាវិញ្ញាណ ដូច្នេះគេមិនហៅទ្រង់បែបនោះទេ។ នោះមានន័យថា ព្រះអម្ចាស់យាងមកក្នុងសាច់ឈាម នៅ គ្រាចុងក្រោយ។ បើទ្រង់បានយាងមកក្នុងរូបកាយខាងវិញ្ញាណដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ យាងមកលើពពក ហើយលេចមកឱ្យមនុស្សទាំងអស់ឃើញដោយបើកចំហ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងក្រាបថ្វាយបង្គំដោយភ័យខ្លាចហើយគ្មាននរណាហ៊ានបដិសេធទ្រង់ឡើយ។ ដូច្នេះ តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ 'ជាដំបូងទ្រង់ត្រូវរងទុក្ខលំបាកជាច្រើន ហើយត្រូវមនុស្សជំនាន់នេះបដិសេធផង' ត្រូវបំពេញដូចម្តេច?» វាមើលទៅដូចជា Teresa កំពុងសញ្ជឹងគិតអ្វីមួយ ដូច្នេះខ្ញុំបន្តសួរគាត់ថា «ហេតុអ្វីព្រះអម្ចាស់សម្រេចយាងមកក្នុងសាច់ឈាមនៅ គ្រាចុងក្រោយ មិនមែនជាវិញ្ញាណ?» គាត់គ្រវីក្បាល។ ខ្ញុំបាននិយាយថា «មនុស្សមិនអាចមើលឃើញ ឬពាល់ទ្រង់ក្នុងលក្ខណៈជាវិញ្ញាណបានទេ។ បើរូបកាយខាងវិញ្ញាណមួយស្រាប់តែលេចមក រួចនិយាយ តើប្អូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? មនុស្សនឹងខ្លាច ហើយច្របូកច្របល់។ តើព្រះជាម្ចាស់ចង់ឱ្យមនុស្ស ភ័យខ្លាច ពេលទ្រង់មានបន្ទូលជាមួយយើងទេ? ពិតជាមិនចង់ទេ។ ហើយភាពជាមនុស្សពុករលួយ គឺស្អុយរលួយ យើងមិនសមនឹងឃើញព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទេ។ ការឃើញព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់គ្រាន់តែសម្លាប់យើងប៉ុណ្ណោះ»។ បន្ទាប់ពីពន្យល់រឿងនេះរួច ខ្ញុំអានព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់ឱគាត់ស្តាប់ថែមទៀត។ «កិច្ចការសង្រ្គោះមនុស្សរបស់ព្រះជាម្ចាស់មិនត្រូវបានធ្វើឡើងដោយផ្ទាល់ ដោយប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្ររបស់ព្រះវិញ្ញាណ និងអត្តសញ្ញាណរបស់ព្រះវិញ្ញាណឡើយ ព្រោះថាមនុស្សមិនអាចប៉ះពាល់ ឬមើលឃើញព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ឡើយ ហើយក៏មិនអាចចូលជិតទ្រង់បានដែរ។ ប្រសិនបើទ្រង់ព្យាយាមសង្រ្គោះមនុស្សដោយផ្ទាល់ ដោយប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្ររបស់ព្រះវិញ្ញាណ នោះមនុស្សនឹងមិនអាចទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់មិនពាក់សំបកខាងក្រៅជាមនុស្សទេ នោះមនុស្សនឹងគ្មានផ្លូវទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះនេះឡើយ។ ព្រោះថាមនុស្សគ្មានផ្លូវចូលទៅរកទ្រង់ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចចូលជិតពពករបស់ព្រះយេហូវ៉ាបាននោះដែរ។ មានតែតាមរយៈការក្លាយជាមនុស្ស ពោលគឺមានតែតាមរយៈការយកព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ដាក់ចូលទៅក្នុងរូបកាយ ដែលទ្រង់រៀបនឹងត្រលប់ជាសាច់ឈាមប៉ុណ្ណោះ ទើបទ្រង់អាចធ្វើការដោយផ្ទាល់ ដោយធ្វើឲ្យព្រះបន្ទូលចូលទៅក្នុងអស់អ្នកដែលដើរតាមទ្រង់។ មានតែបែបនេះទេ ទើបមនុស្សអាចមើលឃើញ និងស្ដាប់ឮព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ដោយផ្ទាល់បាន ហើយលើសពីនេះ គេអាចចូលកាន់កាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ គឺមានតែតាមមធ្យោបាយនេះប៉ុណ្ណោះ ទើបគេអាចទទួលបានសេចក្ដីសង្រ្គោះយ៉ាងពេញលេញ។ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់មិនត្រលប់ជាសាច់ឈាមទេ នោះគ្មានសាច់ និងឈាមណាមួយនឹងអាចទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះដ៏ធំបែបនេះ ហើយក៏គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ទទួលបានសេចក្ដីសង្រ្គោះនោះដែរ។ ប្រសិនបើព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើការដោយផ្ទាល់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាតិ នោះមនុស្សជាតិទាំងអស់នឹងត្រូវវាយបំផ្លាញមិនខាន បើមិនដូច្នោះទេ ពួកគេគ្មានផ្លូវចូលទៅជិតព្រះជាម្ចាស់បាននោះឡើយ ហើយពួកគេនឹងត្រូវជាប់ជាឈ្លើយសឹករបស់សាតាំងទាំងស្រុងមិនខាន» («អាថ៌កំបាំងនៃការយកកំណើតជាមនុស្ស (៤)» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ «នេះគឺជាគុណប្រយោជន៍មួយនៃការដែលព្រះជាម្ចាស់ត្រលប់ជាសាច់ឈាម៖ ទ្រង់អាចទាញប្រយោជន៍ចេញពីចំណេះដឹងរបស់មនុស្សជាតិ ហើយប្រើប្រាស់ភាសារបស់មនុស្ស ដើម្បីមានបន្ទូលទៅកាន់មនុស្ស និងដើម្បីសម្ដែងអំពីព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានពន្យល់ ឬ 'បកស្រាយ' ទៅកាន់មនុស្សអំពីភាសាជាព្រះដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់ទ្រង់ដែលមនុស្សពិបាកនឹងយល់នៅក្នុងភាសារបស់មនុស្ស ព្រមទាំងនៅក្នុងរបៀបរបស់មនុស្ស។ ការនេះបានជួយឱ្យមនុស្សយល់អំពីព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ និងដឹងអំពីអ្វីដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យចង់ធ្វើ។ ទ្រង់ក៏អាចមានកិច្ចសន្ទនាជាមួយមនុស្សចេញពីទស្សនៈរបស់មនុស្ស ដោយប្រើប្រាស់ភាសារបស់មនុស្ស និងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយមនុស្សនៅក្នុងរបៀបមួយដែលពួកគេអាចយល់បានដែរ។ ទ្រង់ថែមទាំងអាចមានបន្ទូល និងធ្វើការ ដោយប្រើប្រាស់ភាសា និងចំណេះដឹងរបស់មនុស្ស ដើម្បីឱ្យមនុស្សអាចមានអារម្មណ៍ដឹងអំពីសេចក្តីសប្បុរស និងភាពស្និទ្ធស្នាលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយឱ្យពួកគេអាចមើលឃើញពីព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ទៀតផង» («កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ III» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់)។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបន្តការប្រកបគ្នា៖ «ព្រះជាម្ចាស់សម្រេចព្រះហឫទ័យយាងមកក្នុងសាច់ឈាមហើយរស់នៅក្នុងជីវិតពិតក្នុងចំណោមយើង ដូច្នេះទ្រង់អាចគង់ក្បែរយើងហើយប្រទានឱ្យយើងនូវសេចក្តីពិតដើម្បីសង្គ្រោះយើង។ ប្រៀបដូចជា ឪពុកម្តាយជាមួយកូនអ៊ីចឹង។ តើឪពុកម្តាយចង់ឱ្យកូនខ្លាចទេ គ្រប់ពេលដែលកូនឃើញពួកគេ? ពិតណាស់ មិនមែនទេ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ឪពុកម្តាយមិនចង់ឱ្យកូនខ្លាច រួចរត់ពួន នៅពេលដែលឃើញពួកគេនោះទេ ចុះព្រះជាម្ចាស់វិញ? បើព្រះជាម្ចាស់គ្រាន់តែមានបន្ទូលពីស្ថានសួគ៌ នោះយើងនឹងភ័យខ្លាច ហើយរត់គេចចេញពីទ្រង់។ ព្រះជាម្ចាស់មិនចង់ឱ្យយើងរត់គេច ធ្វើឱ្យទ្រង់ពិបាកគង់នៅក្បែរនោះទេ ដូច្នេះ ការយាងត្រលប់មកវិញរបស់ព្រះអម្ចាស់ គឺដូចជាពេលព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានយាងមកអ៊ីចឹង។ ទ្រង់បានយាងមកក្នុងសាច់ឈាម ក្នុងនាមជាបុត្រមនុស្ស ធម្មតា ដោយបរិភោគ និងនិយាយជាមួយសាវ័ករបស់ទ្រង់ ហើយជួយដោះស្រាយបញ្ហានិងការភ័ន្តច្រឡំរបស់ពួកគេជានិច្ច។ ការឃើញព្រះដ៏ពិតដែលមានព្រះជន្មរស់ រស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាក់ស្តែង ជួយយើងឱ្យកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះជាម្ចាស់អាចប្រើភាសាយើងផ្ទាល់ ដើម្បីបង្ហាញពី សេចក្តីពិតក្នុងការទ្រទ្រង់ និងចិញ្ចឹមយើង។ ទ្រង់អាចប្រើឧទាហរណ៍ និងភាពស្រដៀងគ្នា ដូច្នេះយើងអាចយល់ពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់កាន់តែប្រសើរ បន្ទាប់មក យើងងាយឈ្វេងយល់ និងចូលទៅក្នុងសេចក្តីពិត។ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយើងគឺជាក់ស្តែង មានតម្លៃណាស់! តាមការត្រលប់ជាសាច់ឈាម ព្រះជាម្ចាស់អត់ឱនចំពោះការបំបាក់មុខ និងរងទុក្ខក្នុងការនិយាយស្តី និងធ្វើការ ដើម្បីឱ្យយើងយល់ពីសេចក្តីពិត រំដោះខ្លួនពីអំពើបាបហើយបានសង្រ្គោះ។ នេះជាសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏ អស្ចារ្យបំផុតរបស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្សពុករលួយ»។ ត្រង់ចំណុចនេះ Teresa ស្រក់ទឹកភ្នែក។ គាត់និយាយថា «ពេលនេះខ្ញុំយល់ហើយ។ ព្រះអម្ចាស់នឹងយាងមកវិញក្នុងសណ្ឋានជាការយកកំណើតជាមនុស្ស។ ខ្ញុំចង់ឱ្យព្រះជាម្ចាស់យាងមកក្នុងចំណោមយើងក្នុងសាច់ឈាមដែរ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់យើងខ្លាំង ណាស់។ យើងមិនសមនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះទេ ...» ខ្ញុំពិតជាប៉ះពាល់ណាស់ដែលឃើញ Teresa រំជួលចិត្ត ហើយខ្ញុំចាំរឿងមួយដែលព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា៖ «តើអ្នកអាចប្រាប់ពីនិស្ស័យដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងនៅក្នុងសម័យនីមួយៗឱ្យបានច្បាស់លាស់ ដោយប្រើភាសាដែលអាចពន្យល់ពីសារៈសំខាន់នៃយុគសម័យនេះឱ្យបានត្រឹមត្រូវឬទេ? តើអ្នកដែលបានឆ្លងកាត់នូវកិច្ចការនៃគ្រាចុងក្រោយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អាចពិពណ៌នាពីនិស្ស័យសុចរិត របស់ព្រះជាម្ចាស់បានពិស្តារឬទេ? តើអ្នកអាចផ្តល់សក្ខីភាពពីនិស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានច្បាស់ និងត្រឹមត្រូវដែរឬទេ? តើអ្នកនឹងប្រាប់បន្តនូវអ្វីដែលបានឃើញ និងបានឆ្លងកាត់ ទៅដល់អ្នកកាន់សាសនាគួរឱ្យសង្វេគ គួរឱ្យអាណិត និងស្មោះត្រង់ ដែលស្រេកឃ្លានសេចក្តីសុចរិត និងកំពុងរង់ចាំឱ្យអ្នកមកឃ្វាលពួកគេយ៉ាងដូចម្តេច?» («តើអ្នកគួរដោះស្រាយជាមួយបេសកកម្មនាពេលអនាគតរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេច?» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ «ដើម្បីធ្វើបន្ទាល់អំពីកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អ្នកត្រូវតែពឹងផ្អែកលើបទពិសោធន៍ ចំណេះដឹង និងតម្លៃដែលអ្នកបានបង់។ មានតែធ្វើដូច្នេះទេ ទើបអ្នកអាចផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន» («អស់អ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឱ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍ ត្រូវតែឆ្លងកាត់ការបន្សុទ្ធ» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ ខ្ញុំបានគិតត្រឡប់ក្រោយពីពេលដែលខ្ញុំផ្សាយដំណឹងល្អ។ ភាគច្រើនខ្ញុំចែករំលែកទ្រឹស្តីជាមួយមនុស្សប៉ុណ្ណោះ ហើយខ្ញុំមិនដែលគិតថា ខ្ញុំបានយល់ដឹងពិតប្រាកដអំពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយអាចចែករំលែក ទីបន្ទាល់ពីបទពិសោធន៍ជាក់ស្តែងផ្ទាល់របស់ខ្ញុំទេ។ បទពិសោធន៍នេះបង្ហាញខ្ញុំថា ការផ្សាយដំណឹងល្អមិនត្រឹមតែនិយាយជាមួយមនុស្សទេ ថែមទាំងឱ្យខ្ញុំបានស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់កាន់តែច្បាស់ទៀតផង។ ខ្ញុំអាចទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈការប្រកបគ្នាជាមួយ Teresa ផងដែរ។ បើទ្រង់មិនធ្វើកិច្ចការ ហើយមានបន្ទូលក្នុងសាច់ឈាមទេ គ្មានផ្លូវដែលយើងអាចយល់ពីសេចក្តីពិត ឬធ្វើឱ្យនិស្ស័យពុករលួយរបស់យើងបានលាង សម្អាតនោះទេ។ យើងនឹងបញ្ចប់ដោយត្រូវបំផ្លាញនៅក្នុងមហន្តរាយ។ ពេលខ្ញុំកាន់តែគិតអំពីរឿងនេះ ខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍ថា សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយើងគឺអស្ចារ្យ។ Teresa បាននិយាយថា «ការប្រកបគ្នាថ្ងៃនេះ គឺថ្មីទាំងស្រុងចំពោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំយល់ច្រើនណាស់ពីរឿងនេះ»។

ខ្ញុំរំភើបណាស់ពេលឮគាត់និយាយបែបនេះ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា «ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានយាងមកវិញរួចហើយក្នុងនាមជាព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តា ដែលយកកំណើតជាមនុស្ស។ ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តាបានសម្ដែងព្រះបន្ទូលថ្មី ហើយធ្វើកិច្ចការជំនុំជម្រះ នៅគ្រាចុងក្រោយ ដើម្បីលាងសម្អាត និងសង្រ្គោះមនុស្សជាតិ។ ការនេះបំពេញសម្រេចសេចក្ដីទំនាយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ រួមទាំង 'ដ្បិតនឹងមានវេលាមកដល់ ជាគ្រាដែលការជំនុំជម្រះត្រូវចាប់ផ្ដើមនៅឯដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់' (១ ពេត្រុស ៤:១៧)។ ហើយ 'ដ្បិតព្រះវរបិតាមិនជំនុំជម្រះនរណាម្នាក់ឡើយ តែទ្រង់បានប្រគល់ការជំនុំជម្រះទាំងអស់ដល់ព្រះរាជបុត្រាវិញ' (យ៉ូហាន ៥:២២)»។ Teresa ពិតជារំភើបណាស់ដែលឮថា ព្រះអម្ចាស់បានយាងត្រលប់មកវិញហើយ តែគាត់ក៏ច្រឡំដែរ។ គាត់សួរខ្ញុំថា «ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានអត់ទោសបាបយើងរួចហើយ ពេលដែលទ្រង់ត្រូវគេឆ្កាង។ ម៉េចបានជាព្រះអម្ចាស់ត្រូវ យាងមកវិញ ហើយធ្វើកិច្ចការនៃការជំនុំជម្រះ ដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សនៅគ្រាចុងក្រោយ?» ខ្ញុំអានព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់ខ្លះឱ្យគាត់ស្តាប់។ ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដាមានបន្ទូលថា៖ «ទោះបីជាព្រះយេស៊ូវបានធ្វើកិច្ចការជាច្រើននៅក្នុងចំណោមមនុស្សក៏ដោយ ប៉ុន្តែទ្រង់គ្រាន់តែបញ្ចប់កិច្ចការប្រោសលោះមនុស្សជាតិទាំងអស់ ហើយបានក្លាយជាដង្វាយលោះបាបរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះ។ ទ្រង់មិនបានដកចោលនិស្ស័យពុករលួយទាំងអស់ចេញពីមនុស្សឡើយ។ ការសង្រ្គោះមនុស្សយ៉ាងពេញលេញចេញពីឥទ្ធិពលរបស់អារក្សសាតាំង មិនគ្រាន់តែតម្រូវឲ្យព្រះយេស៊ូវក្លាយជាតង្វាយលោះបាប និងទទួលយកអំពើបាបរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ វាក៏តម្រូវឲ្យព្រះជាម្ចាស់ធ្វើកិច្ចការកាន់តែខ្លាំង ដើម្បីដកចោលនិស្ស័យខូចអាក្រក់របស់សាតាំងទាំងអស់ចេញពីមនុស្សផងដែរ។ ដូច្នេះ ឥឡូវនេះមនុស្សត្រូវបានអត់ទោសពីអំពើបាបរបស់ខ្លួន ព្រះជាម្ចាស់បានត្រឡប់ជាសាច់ឈាម ដើម្បីដឹកនាំមនុស្សចូលទៅក្នុងយុគសម័យថ្មី ហើយចាប់ផ្ដើមកិច្ចការនៃការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះ។ កិច្ចការនេះបាននាំមនុស្សចូលទៅក្នុងពិភពមួយកាន់តែខ្ពស់។ អស់អ្នកដែលចុះចូលក្រោមដែនគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់នឹងរីករាយចំពោះសេចក្តីពិតកាន់តែខ្ពស់ ហើយទទួលព្រះពរកាន់តែធំ។ ពួកគេនឹងរស់នៅយ៉ាងពិតប្រាកដនៅក្នុងពន្លឺ ហើយគេនឹងទទួលបានសេចក្តីពិត ផ្លូវ និងជីវិត» («អារម្ភកថា» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ «អ្នកគ្រាន់តែដឹងថា ព្រះយេស៊ូវនឹងយាងត្រឡប់មកវិញ នៅគ្រាចុងក្រោយ ប៉ុន្តែ តើទ្រង់នឹងយាងចុះមកយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យប្រាកដទៅ? មនុស្សមានបាបដូចជាអ្នករាល់គ្នា ដែលទើបតែត្រូវបានប្រោសលោះ និងមិនទាន់ត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរ ឬត្រូវបានប្រោសឲ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ដោយព្រះជាម្ចាស់ តើអ្នកអាចស្របតាមព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? សម្រាប់អ្នក អ្នកនៅតែមាននិស្ស័យចាស់ដដែល ហើយវាជាការពិតដែលអ្នកត្រូវបានសង្រ្គោះដោយព្រះយេស៊ូវ និងមិនត្រូវបានរាប់ថាជាមនុស្សមានបាប ដោយសារសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ប៉ុន្តែ ការនេះមិនបញ្ជាក់ថា អ្នកមិនមានបាប និងបរិសុទ្ធនោះឡើយ។ តើអ្នកអាចក្លាយជាពួកបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេច បើអ្នកមិនត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរផងនោះ? នៅខាងក្នុង អ្នកត្រូវបានហ៊ុមព័ទ្ធ ដោយភាពមិនបរិសុទ្ធ ភាពអាតា្មនិយម និងភាពឃោរឃៅ ប៉ុន្តែ អ្នកនៅតែចង់ឡើងទៅជាមួយព្រះយេស៊ូវ ហើយបើបានបែបនេះមែន អ្នកច្បាស់ជាមនុស្សសំណាងបំផុតហើយ! អ្នកបានខកខានមួយជំហាននៅក្នុងជំនឿរបស់អ្នកលើព្រះជាម្ចាស់៖ អ្នកត្រូវបានប្រោសលោះមែន ប៉ុន្តែ អ្នកមិនត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរឡើយ។ ដើម្បីឲ្យអ្នកស្របតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវតែធ្វើកិច្ចការនៃការផ្លាស់ប្ដូរ និងការលាងសម្អាតអ្នកដោយផ្ទាល់សិនព្រោះថាប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែត្រូវបានប្រោសលោះ នោះអ្នកនឹងគ្មានសមត្ថភាពទទួលបានការញែកជាបរិសុទ្ធឡើយ។ តាមរបៀបនេះ អ្នកនឹងគ្មានគុណសម្បត្តិអ្វីគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីទទួលបានចំណែកជាព្រះពរដ៏ល្អៗរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ ព្រោះអ្នកបានខកខានមួយជំហាននៅក្នុងកិច្ចការនៃការគ្រប់គ្រងលើមនុស្សរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលជាជំហានដ៏សំខាន់នៃការផ្លាស់ប្ដូរ និងការប្រោសឲ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ដូច្នេះ អ្នកដែលជាមនុស្សមានបាប ដែលទើបតែត្រូវបានប្រោសលោះនេះ គ្មានសមត្ថភាពក្នុងការស្នងមត៌ករបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយផ្ទាល់ឡើយ» («អំពីងារ និងអត្តសញ្ញាណ» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ បន្ទាប់ពីអានព្រះបន្ទូលរួច ខ្ញុំ បាននិយាយថា «ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានប្រោសលោះយើង។ តើការប្រោសលោះនេះសម្រេចបានអ្វី? យើងបានប្រោសលោះពីអំពើបាប យើងលែងមានទោសទៀតហើយចំពោះការបំពាន ក្រឹត្យវិន័យ។ នេះជាអ្វីដែលកិច្ចការប្រោសលោះរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានសម្រេច។ អំពើបាបរបស់យើងត្រូវបានអត់ទោសតាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ តែយើងនៅតែមិនឈប់កុហក និងប្រព្រឹត្តអំពើបាបគ្រប់ពេល។ យើងរស់នៅក្នុងវដ្តដ៏អាក្រក់នៃការប្រព្រឹត្តអំពើបាបនៅពេលថ្ងៃ លន់តួបាបនៅពេលយប់ មិនអាចគេចផុតពីខ្នោះនៃអំពើបាបឡើយ។ ម៉េចក៏បែបនេះ? នេះដោយសារយើងមិនបានបំបាត់ធម្មជាតិបាបរបស់យើង។ ធម្មជាតិបាបនេះប្រៀបដូចជាដុំសាច់កាចនៅក្នុងខ្លួន យើង។ បើមិនយកវាចេញទេ យើងអាចទទួលបានការអត់ទោសមួយពាន់ដង មួយម៉ឺនដង តែយើងនឹងមិនបានរួចពីអំពើបាប ឬសមនឹងនគរព្រះឡើយ។ នេះជាមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់ត្រូវយាងត្រឡប់មកវិញហើយធ្វើកិច្ចការនៃជំនុំជម្រះ។ កិច្ចការជំនុំជម្រះនោះគឺដើម្បីរំលាយធម្មជាតិបាបរបស់យើង ដូច្នេះ យើងអាចរួចផុតពីខ្នោះនៃអំពើបាប ហើយត្រូវបានបន្សុទ្ធ និងសង្រ្គោះទាំងស្រុង»។

Teresa សប្បាយចិត្តណាស់ ស្តាប់ឮរឿងនេះ រួចនិយាយថា «បងអាចប្រាប់ខ្ញុំពីកិច្ចការជំនុំជម្រះបានទេ? តើព្រះជាម្ចាស់អនុវត្តការជំនុំជម្រះនេះយ៉ាងដូចម៉េ្ដចដើម្បីសង្រ្គោះយើងពីអំពើបាប?» ខ្ញុំអានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យគាត់ស្តាប់។ «ព្រះគ្រីស្ទនៃគ្រាចុងក្រោយ ប្រើនូវសេចក្ដីពិតជាច្រើន មកបង្រៀនមនុស្ស មកលាតត្រដាងពីលក្ខណៈរបស់មនុស្ស និងមកវិភាគពីពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់មនុស្ស។ ព្រះបន្ទូលទាំងនេះមានរួមបញ្ចូលនូវសេចក្ដីពិតជាច្រើនខុសៗគ្នា ដូចជា ភារកិច្ចរបស់មនុស្ស របៀបដែលគេគួរស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ របៀបរក្សាភក្ដីភាពថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ របៀបដែលមនុស្សគួរស្ដែងចេញនូវសភាពជាមនុស្សសាមញ្ញ ក៏ដូចជាព្រះប្រាជ្ញាញាណ និងនិស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ ។ល។ ពាក្យពេចន៍ទាំងអស់នេះសំដៅទៅលើសារៈសំខាន់របស់មនុស្ស និងនិស្ស័យពុករលួយរបស់គេ។ ជាពិសេស ព្រះបន្ទូលដែលលាតត្រដាងពីរបៀបដែលមនុស្សបដិសេធព្រះជាម្ចាស់ បានលើកឡើងទាក់ទងនឹងវិធីដែលមនុស្សក្លាយជាតំណាងរបស់អារក្សសាតាំង និងជាកម្លាំងសត្រូវ មកទាស់ទទឹងនឹងព្រះជាម្ចាស់។ នៅក្នុងការអនុវត្តការងារជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គមិនមែនយកតែព្រះបន្ទូលពីរបីម៉ាត់មកបញ្ជាក់ពីសន្ដានរបស់មនុស្សនោះទេ តែទ្រង់នឹងលាតត្រដាង ដោះស្រាយជាមួយ និងលួសកាត់ក្នុងរយៈពេលយូរអង្វែង។ វិធីសាស្ដ្រផ្សេងៗទាំងនេះអំពីការលាតត្រដាង ការដោះស្រាយ និងការលួសកាត់ មិនអាចធ្វើឡើងដោយពាក្យពេចន៍ធម្មតាៗបានឡើយ ទាល់តែសេចក្ដីពិត ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សអស់សង្ឃឹមទាំងស្រុង ទើបជំនួសបាន។ មានតែវិធីបែបនេះទេ ទើបអាចហៅបានថាជាការជំនុំជម្រះ ហើយមានតែតាមរយៈការជំនុំជម្រះបែបនេះទេ ទើបអាចបង្ក្រាបមនុស្ស និងត្រូវបញ្ចុះបញ្ចូលយ៉ាងច្បាស់អំពីព្រះជាម្ចាស់ ព្រមទាំងស្គាល់ដល់ព្រះជាម្ចាស់ពិតប្រាកដទៀតផង។ លទ្ធផលដែលកិច្ចការជំនុំជម្រះបាននាំមក គឺឲ្យមនុស្សបានស្គាល់ព្រះភក្ដ្រព្រះជាម្ចាស់ពិត និងស្គាល់សេចក្ដីពិតអំពីការបះបោររបស់ខ្លួនគេផ្ទាល់។ កិច្ចការនៃការជំនុំជម្រះ ធ្វើឲ្យមនុស្សទទួលបាននូវការយល់ដឹងច្រើនអំពីបំណងព្រះហឫទ័យនៃព្រះជាម្ចាស់ អំពីគោលបំណងនៃកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអំពីអាថ៌កំបាំងដែលគេមិនអាចយល់បាន។ កិច្ចការនេះក៏អនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សទទួលស្គាល់ និងដឹងអំពីសារជាតិពុករលូយ និងឫសគល់នៃសេចក្ដីពុករលួយរបស់ខ្លួន ព្រមទាំងរកឃើញភាពស្មោកគ្រោករបស់មនុស្សផងដែរ។ លទ្ធផលទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែបានមកពីកិច្ចការជំនុំជម្រះ ដ្បិតលក្ខណៈសម្បត្តិនៃកិច្ចការនេះ ការពិតគឺជាកិច្ចការបើកបង្ហាញអំពីសេចក្ដីពិត អំពីផ្លូវ និងអំពីជីវិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដល់អស់អ្នកណាដែលមានសេចក្ដីជំនឿលើទ្រង់។ កិច្ចការនេះ គឺជាកិច្ចការជំនុំជម្រះដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដោយព្រះជាម្ចាស់» («ព្រះគ្រីស្ទធ្វើកិច្ចការជំនុំជម្រះ ដោយសេចក្ដីពិត» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)។ អានរឿងនេះរួច ខ្ញុំបាននិយាយថា «នៅគ្រាចុងក្រោយ ព្រះជាម្ចាស់បំពេញកិច្ចការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់ដោយព្រះបន្ទូលដើម្បីបង្ហាញពីធម្មជាតិបែបសាតាំងរបស់មនុស្សក្នុងការតតាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់។ វាប់កសម្ដែងពីការសម្តែងចេញនិស្ស័យបែបសាតាំងរបស់យើង និងការតតាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់ ដូច្នេះយើងរៀនពីសេចក្តីពិតដែលសាតាំងធ្វើឱ្យយើងពុករលួយ ខណៈដែលឃើញនិស្ស័យបរិសុទ្ធ សុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដោយត្រូវជំនុំជម្រះ វាយផ្ចាល លួសកាត់ និងដោះស្រាយជាមួយ ដោយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ យើងឃើញនិស្ស័យបែបសាតាំងដែលយើងបង្ហាញ ដូចជា ការអួតអាង ការបោកបញ្ឆោត អាត្មានិយម និងលោភលន់។ យើងប្រហែលជាអាចលះបង់ដើម្បីព្រះជាម្ចាស់ តែពេលមានរឿងអ្វីមួយកើតឡើងដែលយើងមិនចូលចិត្តដូចជាឈឺ ឬប្រឈមមុខនឹង មហន្តរាយ យើងយល់ខុស ហើយស្តីបន្ទោសព្រះជាម្ចាស់។ ការជំនុំជម្រះនេះជាវិធីតែមួយគត់ដែលយើងអាចមើលឃើញថា ទោះបីជា យើងលះបង់ដើម្បីព្រះជាម្ចាស់ក៏ដោយ ក៏វាសម្រាប់តែព្រះពរ និងរង្វាន់ ហើយនិងការចូលក្នុងនគរព្រះប៉ុណ្ណោះ។ យើងកំពុងដាក់លក្ខខណ្ឌជាមួយព្រះជាម្ចាស់ហើយ។ យើងមិនមានការចុះចូលពិតជាមួយព្រះជាម្ចាស់ទេ រឹតតែមិនមានសេចក្តីស្រឡាញ់។ តាមរយៈការជំនុំជម្រះ និងការវាយផ្ចាលនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអ្វីដែលបានបើកសម្ដែងតាមរឿងរ៉ាវដែលកើតលើយើង នោះយើងមើលឃើញសេចក្តីពិតនៃសេចក្ដីពុករលួយរបស់យើង ហើយស្អប់វា។ យើងជួបប្រទះនិស្ស័យបរិសុទ្ធ សុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលមិនអត់ឱនចំពោះការប្រមាថឡើយ ហើយយើងអភិវឌ្ឍការគោរព និងការចុះចូលចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ នេះជាវិធីតែមួយគត់ ដែលយើងដឹងពីរបៀបដែលសាតាំងធ្វើឱ្យយើងពុករលួយយ៉ាងខ្លាំង។ បើគ្មានការជំនុំជម្រះ និងការវាយផ្ចាលពីព្រះជាម្ចាស់នៅគ្រាចុងក្រោយទេ យើងមើលមិនឃើញការពិតនៃសេចក្ដីពុករលួយរបស់យើង ឬរួចផុតពីវាទេ។ យើងនឹងមិនមានសេចក្តីស្រឡាញ់ ឬការស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ប្រៀបដូចជាអ្នកជំងឺអ៊ីចឹង បើពួកគេមិនឈឺទេ ពួកគេមិនទៅទទួលការព្យាបាល ឬមិនដឹងពីជំងឺដែលត្រូវព្យាបាលទេ ដូច្នេះ ពួកគេមិនជាទេ។ តែបើពួកគេទៅជួប វេជ្ជបណ្ឌិត នោះវេជ្ជបណ្ឌិតអាចប្រាប់ពួកគេពីប្រភេទជំងឺ និងរបៀប ព្យាបាល ហើយពួកគេនឹងជា បើធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត។ ដូច្នេះព្រះជាម្ចាស់ជំនុំជម្រះមនុស្សជាតិដោយព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នៅគ្រាចុងក្រោយ ដើម្បីរំលាយធម្មជាតិបាប និងនិស្ស័យពុករលួយបែបសាតាំងរបស់យើង។ យើងត្រូវទទួលយកការជំនុំជម្រះ និងការវាយផ្ចាលនោះ ដើម្បីរួចពីអំពើបាប កម្ចាត់និស្ស័យពុករលួយបែបសាតាំងរបស់យើង បានសង្គ្រោះដោយព្រះជាម្ចាស់ ហើយចូលទៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌»។ ត្រង់ចំណុចនោះ Teresa បាននិយាយថា «ពេលនេះខ្ញុំយល់ហើយ។ កិច្ចការនៃការជំនុំជម្រះគឺព្រះជាម្ចាស់លាងសម្អាត និង សង្គ្រោះយើង។ ខ្ញុំចង់គេចចេញពីជីវិតដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប ហើយលន់តួ ខ្ញុំត្រូវទទួលយកការជំនុំជម្រះ និងការលាងសម្អាតពីព្រះជាម្ចាស់»។ បន្ទាប់មក យើងមើលភាពយន្តដំណឹងល្អពីរបីរឿងជាមួយគ្នា រួចហើយអានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដា។ Teresa បានប្រាប់ខ្ញុំថា «ព្រះបន្ទូលទាំងនេះមានសិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្តា។ ពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ នេះជាព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះជាម្ចាស់! ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដាពិតជាព្រះយេស៊ូវដែលបានយាងត្រលប់មកវិញមែន។ ទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់ ដែលយាងមកវិញដើម្បីបន្សុទ្ធ និងសង្គ្រោះយើង!» រួចគាត់បានសួរខ្ញុំភ្លាមថា «តើខ្ញុំអាចទទួលបានច្បាប់ចម្លងនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដាដោយរបៀបណា? តើខ្ញុំអាចប្រកបគ្នាជាមួយអ្នកជឿផ្សេងទៀតដោយផ្ទាល់នៅឯណា?» ខ្ញុំបានឆ្លើយថា ខ្ញុំអាចណែនាំគាត់ទៅសមាជិកពួកជំនុំក្នុងតំបន់បាន ហើយផ្ញើសៀវភៅ ព្រះបន្ទូលលេចមកជាសាច់ឈាម ជាទម្រង់អនឡាញទៅឱ្យគាត់។ គាត់រំភើបខ្លាំងណាស់។ គាត់បានបើកភ្នែកធំៗ រួចបាននិយាយថា គាត់ចង់បានសៀវភៅនេះ រួចអានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដាឱ្យបានកាន់តែឆាប់តាមដែលអាច។

គាត់រំភើបចិត្តខ្លាំងណាស់ក្នុងការស្វាគមន៍ព្រះអម្ចាស់ ខ្ញុំពិតជាដឹងគុណចំពោះការបំភ្លឺ និងការដឹកនាំរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យ Teresa ស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយចូលក្នុងដំណាក់របស់ទ្រង់។ ពីរឬបីថ្ងៃក្រោយ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់បានប្រាប់មិត្តជិតស្និទ្ធនូវដំណឹងដែលព្រះអម្ចាស់បានយាងត្រលប់មកវិញហើយ ដែលមិត្តគាត់បានព្រមានកុំឱ្យជឿរឿងនោះ។ គ្រូគង្វាលរបស់គាត់ក៏បាន ទូរស័ព្ទគំរាមគាត់ថា ការនិយាយរឿងនេះនឹងធ្វើឱ្យគេនឹងបណ្តេញគាត់ចេញពី ក្រុមជំនុំ។ គាត់បាននិយាយថា «ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថាព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តាគឺជាព្រះគ្រីស្ទនៅគ្រាចុងក្រោយ ពីព្រោះព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ជាសេចក្តីពិត ហើយមានតែព្រះគ្រីស្ទទេ ទើបអាចសម្ដែងសេចក្តីពិតបាន។ ទ្រង់គឺជាព្រះយេស៊ូវដែលបានយាងត្រលប់មកវិញ។ មិត្តរបស់ខ្ញុំមិនមានឥទ្ធិពលលើខ្ញុំទេ ហើយគ្រូគង្វាលមិនអាចបញ្ឈប់ខ្ញុំបានទេ»។ គាត់ក៏បាននិយាយថា «ខ្ញុំបានស្វែងរកពួកជំនុំពិតអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ តែខ្ញុំតែងតែខកចិត្តជានិច្ច។ គ្មាននរណាម្នាក់កំពុងចិញ្ចឹមបីបាច់ទេ ហើយសមាជិកកាន់តែច្រើនកំពុងដើរតាមទំនោរលោកិយ។ ខ្ញុំអស់សង្ឃឹមណាស់។ ខ្ញុំដឹងគុណចំពោះ ព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំមិនដែលសុបិនថា បានស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយស្វាគមន៍ព្រះអម្ចាស់ទេ។ ទីបំផុត ខ្ញុំរកឃើញពួកជំនុំ របស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ»។ គាត់រំជួលចិត្តខ្លាំងណាស់ហើយខ្ញុំអាចមើលឃើញគាត់ស្រក់ទឹកភ្នែក ពោលគឺគាត់មើលទៅគាត់មានសង្ឃឹមណាស់។ ខ្ញុំពិតជារំជួលចិត្តមិនគួរឱ្យជឿ។ ខ្ញុំយល់ថា ពេលចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់ គេនឹងដើរតាមទ្រង់ ហើយរក្សាសេចក្តីជំនឿរបស់គេ ទោះសាតាំងជ្រៀតជ្រែកក៏ដោយ។ តែ គិតដល់ពេលដែលខ្ញុំបាក់ទឹកចិត្ត ខ្ញុំចង់បោះបង់ពេលជួបឧបសគ្គ រួចខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនហើយ ដើម្បីបដិសេធគាត់ ដោយស្ទើរតែបោះបង់ការចែករំលែកទីបន្ទាល់ជាមួយគាត់អំពីកិច្ចការព្រះជាម្ចាស់នៅ គ្រាចុងក្រោយទៅហើយ ខ្ញុំពោរពេញដោយការសោកស្តាយ និងមានពិរុទ្ធ។ ខ្ញុំយល់ថា មានតែព្រះជាម្ចាស់ទេដែលស្រឡាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើងពិតប្រាកដ ព្រោះពេលខ្ញុំជិតនឹងបោះបង់ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានបំភ្លឺ និងដឹកនាំខ្ញុំទាន់ពេល ដូច្នេះ ខ្ញុំអាចឃើញការបះបោររបស់ខ្ញុំ និងយល់ពីភាពបន្ទាន់នៃព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងការសង្គ្រោះមនុស្ស។ ខ្ញុំអាចធ្វើកិច្ចការជាមួយព្រះជាម្ចាស់សន្សឹមៗ ដើម្បីធ្វើបន្ទាល់ដល់ Teresa អំពីកិច្ចការទ្រង់នៅគ្រាចុងក្រោយ។

នេះជាបទពិសោធន៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅសម្រាប់ខ្ញុំ ការផ្សាយដំណឹងល្អកំពុងជួយសង្រ្គោះមនុស្ស។ ខ្ញុំប្រើអារម្មណ៍ និងបទពិសោធន៍ជីវិតពិត ដើម្បីធ្វើបន្ទាល់ពីកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីនាំអ្នកណាដែលទន្ទឹងរង់ចាំព្រះអម្ចាស់យាងត្រលប់មកវិញ នាំគាត់ចេញពីពិភពនៃភាពងងឹត ចូលទៅក្នុងដំណាក់ព្រះជាម្ចាស់។ គ្មានអ្វីមានន័យជាងនេះទេ។ ខ្ញុំក៏ឃើញដែរ សេចក្តីអំណរ និងសញ្ចេតនារបស់នរណាដែលពិតជាចង់បាន ការយាងត្រលប់មកវិញរបស់ព្រះអម្ចាស់ពេលគេស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់ ហើយស្វាគមន៍ទ្រង់។ ហើយខ្ញុំអាចដឹងពី របៀបដែលព្រះជាម្ចាស់សង្ឃឹមថា អ្នកជឿពិតកាន់តែច្រើននឹងមកចំពោះទ្រង់ ហើយទទួលយកសេចក្តីសង្គ្រោះពីទ្រង់។ នៅលើពិភពលោកនេះមានមនុស្សជាច្រើនទៀតកំពុងរស់នៅក្នុងភាពងងឹត ទន្ទឹងរង់ចាំការយាងមករបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះជាម្ចាស់ពោរពេញដោយទុក្ខព្រួយ ទ្រង់ខ្វាយខ្វល់ចំពោះពួកគេ។ ខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍ថា ការផ្សាយដំណឹងល្អជាការទទួលខុសត្រូវ និងជាការត្រាស់ហៅរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្បថចំពោះព្រះជាម្ចាស់ថា មិនថាជួបឧបសគ្គប៉ុនណា ក៏ដោយ ខ្ញុំនឹងពឹងផ្អែកលើទ្រង់ ហើយបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ។ ខ្ញុំនឹងចែករំលែកទីបន្ទាល់ ផ្អែកលើការយល់ដឹងពិតអំពី ព្រះជាម្ចាស់ ហើយនាំចៀមរបស់ទ្រង់មកឯទ្រង់ ដើម្បីឱ្យគេទទួលបានព្រះគុណនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់នៅគ្រាចុងក្រោយឆាប់ៗនេះ។