ដោយ ស៊ីយ័ន (បារាំង)

ពីរបីឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំបានបំពេញភារកិច្ចជាអ្នកដឹកនាំក្រុមជំនុំ។ មានបងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះចេន នៅក្នុងក្រុមជំនុំដែលមានគុណសម្បត្តិល្អ ប៉ុន្តែនិស្ស័យរបស់គាត់ក្រអឺតក្រទមខ្លាំងណាស់ ហើយគាត់ទំនងជាចង់បង្ក្រាបអ្នកដទៃ។ គាត់ចូលចិត្តអួតគេឯង ដូច្នេះខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមបង្កើនការរើសអើងគាត់ហើយមានទស្សនៈចំពោះគាត់។ ថ្ងៃមួយ បងប្រុសចេនបានមកជួបខ្ញុំ ហើយបាននិយាយថា គាត់ចង់ស្រោចស្រពអ្នកមានជំនឿថ្មី។ គាត់មិនបានជឿលើព្រះជាម្ចាស់ជាយូរមកហើយ ហើយមានការយល់ដឹងមិនស៊ីជម្រៅពីសេចក្តីពិត ដូច្នេះខ្ញុំបាននិយាយថាទេ។ ដោយឃើញថាខ្ញុំមិនយល់ស្រប គាត់បាននិយាយថា «ខ្ញុំមានគុណសម្បត្តិល្អដូច្នេះ ហេតុអ្វីខ្ញុំមិនគួរមកបំពេញភារកិច្ចស្រោចស្រព? ប្រសិនបើខ្ញុំមិនធ្វើវា វានឹងខ្ជះខ្ជាយទេពកោសល្យរបស់ខ្ញុំ។» ខ្ញូំមិនបានត្រូវការបែបនេះទេ ហើយខ្ញុំបានគិត «អ្នកគិតថាការស្រោចស្រពគឺជាភារកិច្ចងាយស្រួលខ្លាំងឬ? តើអ្នកអាចបំពេញភារកិច្ចនេះបានល្អដោយប្រើអំណោយទាន និងគុណសម្បត្តិរបស់អ្នក ដោយគ្មានការយល់ដឹងពីសេចក្តីពិតឬ? កុំបញ្ជោរខ្លួនឯងអី!» ខ្ញុំបានបដិសេធសំណើររបស់បងប្រុសចេន ហើយខ្ញុំបានប្រាប់បងប្អូនប្រុសស្រីដទៃទៀតថាតើគាត់ក្រអឺតក្រទមយ៉ាងណា ដោយផ្តល់ឧទាហរណ៍នៃរបៀបដែលគាត់បានប្រព្រឹត្តសេចក្តីពុករលួយ។ ពួកគាត់មួយចំនួនបានឯកភាពជាមួយខ្ញុំ។

ពីរសប្តាហ៍ក្រោយមក ក្រុមជំនុំបានរៀបចំការជួបគ្នានាពេលខាងមុខ យើងអាចមើលភាព យន្តនៅក្រុមជំនុំ រួមទាំងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តា។ ភាពយន្តទាំងនេះប្រកបទៅដោយសេចក្តីពិត និងបានធ្វើសក្ខីភាពចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ដូច្នេះមើលភាពយន្តទាំងនេះអាចជួយពួកយើងយល់ពីសេចក្តីពិត។ នៅពេលជួបជុំលើកក្រោយ បងប្រុសចេន បាននិយាយ «នេះជាផែនការដ៏អស្ចារ្យ។ អ្នកដឹកនាំមួយចំនួន និងមិត្តរួមការងារ គ្រាន់តែចែករំលែកពាក្យច្រំដែលគ្មានខ្លឹមសារនៅក្នុងការជួបជុំ ដូច្នេះមើលភាពយន្តល្អជាង។ ដំបូង ខ្ញុំមើលឃើញថាភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំពិតជាពិបាកណាស់ ដោយសារតែខ្ញុំមិនបានយល់ពីសេចក្តីពិត។ ប៉ុន្តែពេលនោះ ខ្ញុំបានអធិដ្ឋាន ងាកទៅរកព្រះជាម្ចាស់ ហើយអានព្រះបន្ទូលកាន់តែច្រើន ហើយភាពយន្តនៅក្រុមជំនុំទាំងនេះបានជួយខ្ញុំជាច្រើនផងដែរ។ ខ្ញុំបានយល់ពីសេចក្តីពិតមួយចំនួនពីពួកគេ។ ខ្ញុំមានជំនាញច្រើនគ្រាន់បើក្នុងភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំ ហើយមានការយល់ដឹងមូលដ្ឋានចំពោះគោលការណ៍។ ខ្ញុំសម្រេចបានភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំជាច្រើន។» ខ្ញុំមើលឃើញថាការប្រកបរបស់គាត់គួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមហើយមិនអាចទទួលយកបាន ហើយខ្ញុំបានគិត «អ្នកពិតជាចាប់យកគ្រប់ឱកាសតិចតួចដើម្បីអួតគេឯង មិនអ៊ីចឹងឬ? អ្នកក្រអឺតក្រទមខ្លាំងម៉្លេះ!» បន្ទាប់មក យើងបានត្រៀមបញ្ហាមួយចំនួនដើម្បីដោះសា្រយនៅពេលការជួបជុំលើកក្រោយរបស់យើង ហើយបងប្រុសចេនបានសម្រេចចិត្តទទួលយកបញ្ហាបីភ្លាមៗ គាត់ក៏បានចាត់ចែងបញ្ហាសេសសល់ទៅឱ្យអ្នកដទៃដើម្បីផ្តល់ការប្រកប។ នៅពេលដែលខ្ញុំបានកំពុងចាត់ចែងអ្នកដឹកនាំក្រុមដើម្បីការជួបជុំ បងប្រុសចេនបានសួរគាត់ក្នុងសម្លេងដ៏គួរឱ្យសង្ស័យ «អ្នកប្រាកដឬទេថាអ្នកអាចធ្វើវាបាន?» ដោយលឺគាត់និយាយដូច្នេះ ហាក់ដូចជាគាត់អាចរៀបចំការជួបជុំគ្នាបានអ៊ីចឹង ខ្ញុំបានខឹង ហើយបានគិតថា «អ្នកគ្មានហេតុផល។ អ្នកគ្រាន់តែអួតដើម្បីឱ្យអ្នកដទៃគោរពស្ញប់ស្ញែងអ្នកប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើថាអ្នកចង់បានអ្វីមួយ នោះអ្នកអាចបំភ្លេចវា។» ដូច្នេះខ្ញុំអាចរៀបចំអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងឡើងវិញ ហើយមិនបានអនុញ្ញាតឱ្យគាត់រៀបចំការជួបជុំឡើយ។ អំឡុងពេលនោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្អប់ខ្ពើមបងប្រុសចេនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ពេលដែលខ្ញុំបានគិតអំពីចរឹករបស់គាត់ ជាពិសេស របៀបដែលខ្ញុំបាននិយាយអំពីឥរិយាបថក្រអឺតក្រទមរបស់គាត់ចំពោះមុខគាត់ពីរបីដងមក ហើយគាត់នៅតែមិនកែខ្លួនឡើយ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាគាត់ក្រអឺតក្រទមពេកគ្មានដែនកំណត់សោះ។ ដូច្នេះខ្ញុំបានទទួលស្គាល់គាត់ថាជាមនុស្សដែលមិនអាចកែខ្លួន ហើយបានសម្រេចចិត្តថានរណាក្រអឺតក្រទមដូចគាត់ច្បាស់ជាមិនសាកសមបំពេញភារកិច្ចរបស់គាត់ទេ។ ខ្ញុំបានគិតថា ខ្ញុំត្រូវតែជំនួសគាត់ហើយនឹងធ្វើដូច្នោះ។

នៅពេលការជួបជុំបានបញ្ចប់ ខ្ញុំបានគិតពីសភាព និងឥរិយាបថខ្លួនឯង ហើយមានអារម្មណ៍ថាអាក្រក់បន្តិច។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាពិបាកទ្រាំខ្លាំងណាស់ជាមួយបងប្រុសចេន ដូច្នេះ ខ្ញុំបានអធិដ្ឋានដល់ព្រះជាម្ចាស់ថា «ឱ ព្រះជាម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំដឹងថាសភាពរបស់ទូលបង្គំខុសហើយ ប៉ុន្តែទូលបង្គំមិនដឹងអ្វីដែលជាបញ្ហារបស់ទូលបង្គំ ឬគោលការណ៍ណាដែលនាំមកនូវសេចក្តីពិតទេ។ សូមបំភ្លឺហើយនាំផ្លូវទូលបង្គំផង។» ថ្ងៃបន្ទាប់ អំឡុងពេលធ្វើការគោរពព្រះជាម្ចាស់ ខ្ញុំបានអានព្រះបន្ទូលទាំងនេះរបស់ព្រះជាម្ចាស់៖ «តើអ្នកគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះសមាជិកនៃគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ស្របតាមគោលការណ៍មួយណាទៅ? (ចូរប្រព្រឹត្តចំពោះបងប្អូនប្រុសស្រីគ្រប់គ្នាដោយយុត្តិធម៌។) តើអ្នកប្រព្រឹត្តចំពោះពួកគេដោយយុត្តិធម៌យ៉ាងដូចម្ដេច? មនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានកំហុស និងសេចក្តីខ្វះចន្លោះតិចតួច ក៏ដូចជាមានលក្ខណៈពិសេសជាក់លាក់ដែរ។ មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែមាននូវការរាប់ខ្លួនជាសុចរិត ចំណុចខ្សោយ និងផ្នែកផ្សេងៗដែលពួកគេកំពុងតែខ្វះខាត។ អ្នកគួរតែជួយពួកគេដោយចេញពីចិត្តស្រឡាញ់ ចិត្តអត់ឱន និងចិត្តអត់ធ្មត់ ហើយមិនត្រូវឃោរឃៅពេក ឬឈ្លោះប្រកែកលើរឿងកំប៉ិកកំប៉ុកនោះឡើយ។ ជាមួយមនុស្សដែលក្មេងខ្ចី ឬដែលមិនទាន់បានជឿលើព្រះជាម្ចាស់ក្នុងរយៈពេលយូរ ឬទើបតែចាប់ផ្ដើមបំពេញភារកិច្ចរបស់ពួកគេថ្មីថ្មោង មនុស្សដែលមានសំណូមពរពិសេសៗជាក់លាក់ទាំងនេះ បើអ្នកគ្រាន់តែយករឿងទាំងនេះ ហើយប្រើវាមកទាស់នឹងពួកគេវិញ នោះអ្នកកំពុងតែមានភាពឃោរឃៅហើយ។ អ្នកព្រងើយកន្តើយចំពោះការអាក្រក់ដែលត្រូវបានធ្វើ ដោយអ្នកដឹកនាំក្លែងក្លាយ និងពួកទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទទាំងនោះ ប៉ុន្តែបែរជាអង្គុយចាប់កំហុស និងសេចក្តីខ្វះចន្លោះតិចតួច ដែលមាននៅក្នុងបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់អ្នកទៅវិញ អ្នកមិនព្រមជួយពួកគេទេ ផ្ទុយទៅវិញ បែរជាជ្រើសរើសយកការឈ្លោះប្រកែកទៅលើរឿងទាំងនោះ ហើយវិនិច្ឆ័យពួកគេនៅពីក្រោយខ្នងរបស់ពួកគេ ដោយនាំឲ្យមនុស្សកាន់តែច្រើនប្រឆាំង កាត់កាល់ និងបណ្ដេញពួកគេចេញទៅវិញ។ តើនេះជាឥរិយាបថបែបណាទៅ? នេះជាការដែលអ្នកគ្រាន់តែធ្វើអ្វីៗតាមចំណង់ចំណូលចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនអាចប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដោយយុត្តិធម៌ឡើយ។ ការនេះបង្ហាញអំពីនិស្ស័យដ៏ពុករលួយបែបសាតាំង ហើយវាជាអំពើរំលងមួយ! នៅពេលដែលមនុស្សធ្វើរឿងទាំងនេះ ព្រះជាម្ចាស់កំពុងតែទតមើល។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកធ្វើ និងរបៀបគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកគិត ទ្រង់ទតឃើញទាំងអស់!» («ដើម្បីទទួលបានសេចក្តីពិត អ្នកត្រូវតែរៀនពីមនុស្ស ពីរឿងរ៉ាវ និងវត្ថុជុំវិញអ្នក» នៅក្នុងសៀវភៅ កំណត់ហេតុនៃការសន្ទនាអំពីព្រះគ្រីស្ទនៃគ្រាចុងក្រោយ)។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានបង្ហាញខ្ញុំនូវសភាពរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាស។ ខ្ញុំបានយល់ឃើញថាខ្ញុំបានកំពុងដោះស្រាយជាមួយបងប្រុសចេន តាមរយៈនិស្ស័យពុករលួយរបស់ខ្ញុំ។ គិតត្រឡប់ក្រោយវិញ ចាប់ពីពេលខ្ញុំបានជួបគាត់ ខ្ញុំមើលឃើញថាគាត់ជារឿយៗបង្ហាញភាពក្រអឺតក្រទមរបស់គាត់តាមពាក្យសម្តី និងទង្វើរបស់គាត់ ហើយដូច្នេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាគាត់នៅក្មេង និងធ្វើអ្វីមួយតាមចំណង់ចិត្ត ហើយមិនស្គាល់ខ្លួនឯង។ នៅពេលនិយាយអំពីគាត់បន្តិចបន្តួច ខ្ញុំមិនបានគិតអ្វីទេ ក្រៅពីកំហុសឆ្គងរបស់គាត់។ ខ្ញុំបានប្រកាន់ខ្ជាប់ចំពោះការបង្ហាញសេចក្តីពុករលួយរបស់គាត់ ដែលសម្រេចថាគាត់ក្រអឺតក្រទមហួសពីហេតុផលទាំងអស់ ហើយមនុស្សដូច្នោះមិនអាចកែខ្លួនបានឡើយ។ ដូច្នេះខ្ញុំមិនអាចប្រព្រឹត្តដោយត្រឹមត្រូវជាមួយគាត់ទេ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាសាំហើយប្រឈមជាមួយទស្សនៈដែលគាត់បានបញ្ចេញ។ ខ្ញុំបានជំនុំជម្រះហើយបាននិយាយបង្ខូចឈ្មោះគាត់ចំពោះមុខអ្នកដទៃ បង្ហាញភាពលម្អៀងរបស់ខ្ញុំដាក់គាត់ ហើយឱ្យអ្នកដទៃរារាំង និងកាត់កាលគាត់ជាមួយខ្ញុំ។ ខ្ញុំកាន់តែចង់បញ្ឈប់គាត់ពីភារកិច្ចរបស់គាត់។ តើខ្ញុំមិនកំពុងតែប្រើឋានៈរបស់ខ្ញុំជាអ្នកដឹកនាំដើម្បីជិះជាន់ ហើយវាយប្រហារគាត់ម្តងហើយម្តងទៀតឬ? ខ្ញុំបានប្រើទស្សនៈ និងជំនឿរបស់ខ្ញុំធ្វើជាសេចក្តីពិត ជាលក្ខខណ្ឌដើម្បីជំនុំជម្រះមនុស្ស។ ដូចដែលបានគិតថា ខ្ញុំអាចស្គាល់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងអំពីនរណាម្នាក់នៅពេលសម្លឹងមួយភ្លែត ហើយមើលឃើញសារជាតិគ្រប់យ៉ាងរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំក្រអឺតក្រទម ហើយមានអំនួតខ្លាំង។ ខ្ញុំត្រូវបាននាំឱ្យពុករលួយយ៉ាងជ្រៀលជ្រៅដោយសាតាំង ដោយគ្មានគោលការណ៍នៃសេចក្តីពិត ហើយមានទស្សនៈមិនសមហេតុផលជាច្រើនដង។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនៅតែជំនុំជម្រះ ហើយថ្កោលទោសអ្នកដទៃតាមទំនើងចិត្ត។ ខ្ញុំគ្មានហេតុផលអ្វីទាំងអស់! ខ្ញុំមិនមានសេចក្តីគោរពចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តចំពោះបងប្អូនប្រុសស្រី ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំចូលចិត្ត ហើយបានស្ដែងចេញពីធម្មជាតិរបស់អារក្ស។ វាគួរឱ្យស្ពប់ខ្ពើមសម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ គួរឱ្យខ្ពើមរអើមចំពោះអ្នកដទៃណាស់។ ខ្ញុំពេញដោយពិរុទ្ធនៅពេលគិតបែបនោះ។

បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានអានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះសម្រាប់គោលការណ៍ពីរបៀបប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដោយត្រឹមត្រូវ។ ខ្ញុំបានឃើញព្រះបន្ទូលនាំផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំនួនពីរ៖ «របៀបដែលអ្នកប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ ត្រូវបានបង្ហាញចេញ ឬលេចមកឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ អាកប្បកិរិយាដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សជាតិ គឺជាអាកប្បកិរិយាដែលមនុស្សគួរតែប្រកាន់ខ្ជាប់នៅក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ តើព្រះជាម្ចាស់ប្រព្រឹត្តបែបណាចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា? មនុស្សខ្លះមានកម្ពស់មិនទាន់ចាស់ទុំ ឬក៏នៅក្មេងខ្ចី ឬបានជឿលើព្រះជាម្ចាស់ក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះជាម្ចាស់អាចទតឃើញមនុស្សទាំងនេះថាមាននិស្ស័យពីធម្មជាតិមិនអាក្រក់ ឬមិនព្យាបាទឡើយ។ វាគ្រាន់តែថា ពួកគេនៅល្ងង់ខ្លៅ ឬខ្វះនូវគុណសម្បត្តិខ្លះៗ ឬក៏ថាពួកគេត្រូវបានសង្គមបំពុលខ្លាំងពេកប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេមិនទាន់បានចូលក្នុងតថភាពនៃសេចក្តីពិតទេ ដូច្នេះ វាពិបាកសម្រាប់ពួកគេក្នុងការទៅធ្វើរឿងល្ងីល្ងើមួយចំនួន ឬប្រព្រឹត្តទង្វើល្ងង់ខ្លៅមួយចំនួន។ យ៉ាងណាមិញ ចេញពីទស្សនៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់ រឿងរ៉ាវបែបនេះមិនសំខាន់ឡើយ។ ទ្រង់ទតមើលទៅកាន់ដួងចិត្តរបស់មនុស្សទាំងនេះប៉ុណ្ណោះ។ បើពួកគេមានការតាំងចិត្តចង់ចូលទៅក្នុងតថភាពនៃសេចក្តីពិត បើពួកគេដើរឆ្ពោះនៅក្នុងទិសដៅដែលត្រឹមត្រូវ ហើយនេះគឺជាកម្មវត្ថុរបស់ពួកគេ នោះព្រះជាម្ចាស់កំពុងតែទតមើលពួកគេ ដោយរង់ចាំពួកគេ និងប្រទានដល់ពួកគេនូវពេលវេលា និងឱកាសផ្សេងៗ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេចូលទៅបាន។ វាមិនមែនជាករណីដែលព្រះជាម្ចាស់ត្រូវផ្ដួលពួកគេតែម្ដង ឬត្រូវក្ដាប់ទុកអំពើរំលងមួយដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្តតែម្ដង ហើយមិនព្រមប្រលែងនោះទេ។ ទ្រង់មិនដែលប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សបែបនេះឡើយ។ យ៉ាងណាមិញ បើមនុស្សប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាបែបនេះ តើការនេះមិនបង្ហាញអំពីនិស្ស័យពុករលួយរបស់ពួកគេទេឬអី? នេះគឺជានិស្ស័យពុករលួយរបស់ពួកគេច្បាស់តែម្ដង។ អ្នកត្រូវតែមើលទៅកាន់របៀបដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ និងល្ងីល្ងើ របៀបដែលទ្រង់ប្រព្រឹត្តចំពោះអស់អ្នកដែលមានកម្ពស់មិនទាន់ចាស់ទុំ របៀបដែលទ្រង់ប្រព្រឹត្តចំពោះការសម្ដែងចេញធម្មតានៃនិស្ស័យពុករលួយរបស់មនុស្សជាតិ និងរបៀបដែលទ្រង់ប្រព្រឹត្តចំពោះអស់អ្នកដែលព្យាបាទ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សផ្សេងៗគ្នាទៅតាមរបៀបខុសៗគ្នា ហើយទ្រង់ក៏មានរបៀបផ្សេងៗក្នុងការគ្រប់គ្រងស្ថានភាពដ៏ច្រើនអនេករបស់មនុស្សខុសៗគ្នាផងដែរ។ អ្នកត្រូវតែយល់អំពីសេចក្តីពិតទាំងនេះ។ ពេលដែលអ្នកបានយល់អំពីសេចក្តីពិតទាំងនេះហើយ នោះអ្នកនឹងដឹងអំពីរបៀបពិសោធមនុស្សមិនខាន» («ដើម្បីទទួលបានសេចក្តីពិត អ្នកត្រូវតែរៀនពីមនុស្ស ពីរឿងរ៉ាវ និងវត្ថុជុំវិញអ្នក» នៅក្នុងសៀវភៅ កំណត់ហេតុនៃការសន្ទនាអំពីព្រះគ្រីស្ទនៃគ្រាចុងក្រោយ)។ «អ្នកអាចមិនអាចប្រៀបធៀបជាមួយនឹងលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់មនុស្សម្នាក់បាន ហើយអ្នកអាចមិនចូលចិត្តគេ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអ្នកធ្វើការជាមួយគេ អ្នកនៅតែមិនលម្អៀង ហើយនឹងមិនបង្កការខកចិត្តក្នុងការបំពេញភារកិច្ចរបស់អ្នក លះបង់ភារកិច្ចរបស់អ្នក ឬយកចេញនូវការខកចិត្តរបស់អ្នក ដើម្បីផលប្រយោជន៍នៃគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ អ្នកអាចធ្វើអ្វីៗស្របនឹងគោលការណ៍។ ដូច្នេះ អ្នកមានការគោរពជាមូលដ្ឋានចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ បើអ្នកមានច្រើនជាងនោះបន្តិច នោះនៅពេលដែលអ្នកឃើញថា នរណាម្នាក់មានកំហុស ឬភាពទន់ខ្សោយ ទោះបីជាគេបានប្រមាថអ្នក ឬបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកក៏ដោយ ក៏អ្នកនៅតែមានការគោរពចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីជួយគេដែរ។ ការធ្វើបែបនេះនឹងកាន់តែប្រសើរ។ វាមានន័យថា អ្នកគឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលមានភាពជាមនុស្ស តថភាពនៃសេចក្ដីពិត និងការគោរពចំពោះព្រះជាម្ចាស់» («សភាពប្រាំយ៉ាងដែលចាំបាច់ក្នុងការដើរលើផ្លូវត្រូវនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿរបស់មនុស្សម្នាក់» នៅក្នុងសៀវភៅ កំណត់ហេតុនៃការសន្ទនាអំពីព្រះគ្រីស្ទនៃគ្រាចុងក្រោយ)។

ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ពិតជាច្បាស់លើគោលការណ៍ និងផ្លូវទៅដល់ការប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដោយត្រឹមត្រូវ រួមទាំងអាកប្បកិរិយារបស់ព្រះអង្គចំពោះមនុស្ស។ អាកប្បកិរិយារបស់ទ្រង់ចំពោះពួកអ្នកទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទ និងមនុស្សអាក្រក់ គឺមួយក្នុងចំណោមសេចក្តីស្អប់ បណ្តាសា និងការដាក់ទោស។ សម្រាប់តែអ្នកដែលមានកម្ពស់ស្ដូចស្ដើង គុណសម្បត្តិមិនល្អ និងអ្នកដែលមាននិស្ស័យពុករលួយ និងកំហុសឆ្គងជាច្រើន នៅពេលដែលពួកគេជឿលើព្រះជាម្ចាស់ដោយពិតប្រាកដ ចង់បន្តស្វែងរកសេចក្តីពិត ហើយអាចទទួលយកសេចក្ដីពិត អាកប្បកិរិយារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលជាសេចក្តីស្រលាញ់ សេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីសង្រ្គោះ។ យើងមើលឃើញថាព្រះជាម្ចាស់មានគោលការណ៍ក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះអង្គចំពោះមនុស្សម្នាក់ៗ ហើយទ្រង់សួរថាយើងប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកអាស្រ័យដោយគោលការណ៍នៃសេចក្តីពិត។ ឧទាហរណ៍ យើងត្រូវតែអត់ឱន និងអត់ទោសចំពោះអ្នកដែលជឿលើព្រះជាម្ចាស់ដោយពិតប្រាកដ។ យើងត្រូវជួយពួកគេដោយក្តីស្រលាញ់ ហើយផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវឱកាសដើម្បីប្រែចិត្ត និងផ្លាស់ប្ដូរ។ យើងមិនអាចគ្រាន់តែវាយប្រហារគេម្តងហើយម្តងទៀតដោយសារតែពួកគេបង្ហាញសេចក្តីពុករលួយមួយចំនួន។ នេះមិនមែនជាបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទេ។ សសើរបងប្រុសចេន គាត់មានគុណសម្បត្តិល្អ ហើយទទួលខុសត្រូវចំពោះភារកិច្ចរបស់គាត់។ គាត់ក៏មានឆន្ទៈប្រឹងប្រែបន្តស្វែងរកសេចក្តីពិតដែរ។ វាគ្រាន់តែគាត់ជាអ្នកជឿលើព្រះជាម្ចាស់ថ្មីម្នាក់ បទពិសោធន៍របស់គាត់តិចតួច ហើយគាត់ក្រអឺតក្រទមជាងអ្នកដទៃបន្ដិចប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះគាត់យ៉ាងត្រឹមត្រូវដោយយោងលើគោលការណ៍នៃសេចក្តីពិត ហើយប្រកបគ្នាដោយការស្រលាញ់ចំពោះសេចក្តីពិតដើម្បីជួយគាត់។ ប៉ុន្ដែមិនត្រឹមតែខ្ញុំមិនបានជួយគាត់ទេ ថែមទាំងបានបដិសេធឃើញភាពខ្លាំង និងចំណុចល្អរបស់គាត់ ប៉ុន្តែសូម្បីតែខ្ញុំបានជំនុំជម្រះហើយរារាំងគាត់ និងចង់ឱ្យគាត់ចាកចេញនៅពេលជួបគាត់នាពេលខាងមុខនេះ។ ខ្ញុំមានធម្មជាតិដែលមានគំនិតព្យាបាទ! ខ្ញុំបានគិតអំពីរបៀបដែលខ្ញុំបានក្លាយជាអ្នកដឹកនាំម្នាក់។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំតែងតែបានគិតថាខ្ញុំល្អប្រសើរជាងអ្នកដទៃ ខ្ញុំចង់និយាយជាចុងក្រោយ ធ្វើអ្វីៗដែលខ្ញុំចង់ ហើយ ខ្ញុំមិនបានស្តាប់ទស្សនៈរបស់អ្នកដទៃ។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីមួយដែលបានរំខានដល់ការងាររបស់ក្រុមជំនុំ។ ហើយប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់មិនបានលុបបំបាត់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែជំនួសមកវិញ បានប្រើប្រាស់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គដើម្បីជំនុំជម្រះ ប្រៀនប្រដៅ និងដោះស្រាយជាមួយខ្ញុំ ដើម្បីឱ្យខ្ញុំឆ្លុះបញ្ចាំងពីខ្លួនឯង ផ្តល់ឱកាសឱ្យខ្ញុំដើម្បីប្រែចិត្ត និងផ្លាស់ប្ដូរ។ ខ្ញុំបានមើលឃើញថាព្រះជាម្ចាស់មិនដែលបោះបង់យើង ឬលុបបំបាត់យើងដោយគ្រាន់តែការបញ្ចេញសេចក្តីពុករលួយមួយចំនួនទេ ប៉ុន្តែទ្រង់ធ្វើគ្រប់យ៉ាងដែលទ្រង់អាចធ្វើបាន ដើម្បីជួយសង្គ្រោះយើង។ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះហឫទ័យល្អអ៊ីចឹង! ពេលនោះ ដោយពិចារណាលើឥរិយាបថរបស់ខ្ញុំ និងរបៀបដែលខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តិចំពោះបងប្រុសចេន ធ្វើឱ្យខ្ញុំអាម៉ាស់ខ្លាំងណាស់ បានជាខ្ញុំចង់ឱ្យធរណីស្រូបខ្ញុំទៅ។

ខ្ញុំពេលនោះបានអានព្រះបន្ទូលទាំងនេះរបស់ព្រះជាម្ចាស់៖ «ចំពោះនរណាម្នាក់ដែលល្អឬអាក្រក់ និងរបៀបដែលគេត្រូវបានអ្នកដទៃប្រព្រឹត្តចំពោះបែបណា នោះមនុស្សគួរតែមានគោលការណ៍នៃឥរិយាបថផ្ទាល់ខ្លួន។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចំពោះអ្វីដែលជាលទ្ធផលរបស់បុគ្គលនោះ មិនថាទីបញ្ចប់គេត្រូវបានដាក់ទោសដោយព្រះជាម្ចាស់ឬអត់ មិនថាទីបញ្ចប់គេត្រូវបានជំនុំជម្រះ និងវាយផ្ចាលឬអត់ គឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ មនុស្សមិនគួរជ្រៀតជ្រែកឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកចាប់ផ្ដើមជំនួសទ្រង់ឡើយ។ ត្រូវប្រព្រឹត្តចំពោះបុគ្គលនោះបែបណា គឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដរាបណាព្រះជាម្ចាស់មិនសម្រេចព្រះហឫទ័យពីប្រភេទនៃលទ្ធផលដែលមនុស្សបែបនេះនឹងមាន មិនបានបណ្ដេញពួកគេ និងមិនបានដាក់ទោសពួកគេ ហើយពួកគេត្រូវបានសង្គ្រោះ នោះអ្នកគួរតែជួយពួកគេយ៉ាងអត់ធ្មត់ ចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់។ អ្នកមិនគួរសង្ឃឹមចង់កំណត់លទ្ធផលរបស់មនុស្សបែបនេះឡើយ ហើយអ្នកក៏មិនគួរប្រើមធ្យោបាយរបស់មនុស្សដើម្បីបង្ក្រាបពួកគេ ឬដាក់ទោសពួកគេឡើយ។ អ្នកអាចដោះស្រាយ និងលួសកាត់មនុស្សបែបនេះ ឬអ្នកអាចបើកចិត្តរបស់អ្នក និងចូលរួមការប្រកបគ្នាដោយអស់ពីចិត្ត ដើម្បីជួយពួកគេ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើអ្នកគិតពីការដាក់ទោស ការបណ្ដេញចេញ និងការទម្លាក់កំហុសមនុស្សបែបនេះ នោះអ្នកនឹងមានបញ្ហា។ តើការធ្វើបែបនោះនឹងស្របនឹងសេចក្ដីពិតឬទេ? ការមានគំនិតបែបនោះ គឺបានមកពីការមានចិត្តឆេវឆាវ។ គំនិតទាំងនោះមកពីសាតាំង និងមានប្រភពដើមមកពីការតូចចិត្តរបស់មនុស្ស ក៏ដូចជាមកពីការច្រណែន និងការស្អប់របស់មនុស្ស។ ការប្រព្រឹត្តបែបនេះមិនស្របនឹងសេចក្ដីពិតឡើយ។ នេះគឺជាអ្វីមួយដែលនឹងនាំមកនូវទុក្ខទោសដល់អ្នក និងមិនស្របនឹងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ» («សភាពប្រាំយ៉ាងដែលចាំបាច់ក្នុងការដើរលើផ្លូវត្រូវនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿរបស់មនុស្សម្នាក់» នៅក្នុងសៀវភៅ កំណត់ហេតុនៃការសន្ទនាអំពីព្រះគ្រីស្ទនៃគ្រាចុងក្រោយ)។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានបង្ហាញខ្ញុំថា ខ្ញុំគួរតែមានគោលការណ៍អំពីរបៀបប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ។ ខ្ញុំមិនគួរណាចាត់ចែងអ្នកដទៃដោយចៃដន្យដោយប្រើប្រាស់សញ្ញាណ និងការគិតក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ឬផ្តោតលើអំពើរំលងរបស់ពួកគេ រួចថ្កោលទោសពួកគេឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះពួកគេដោយផ្អែកលើធម្មជាតិ និងសារជាតិរបស់ពួកគេ ហើយជួយពួកគេនូវមធ្យោបាយជាក់ស្តែងផ្អែកលើសភាពខុសៗគ្នា និងកំហុសឆ្គងរបស់ពួកគេ។ ដោយអាស្រ័យលើសភាពរបស់គេ មនុស្សម្នាក់ដែលមានតថភាពនៃសេចក្តីពិត ដឹងថាពេលណាត្រូវអត់ធ្មត់ ហើយជួយទុក្ខធុរៈ ពេលណាត្រូវលួសកាត់ និងដោះស្រាយជាមួយពួកគេដោយគ្រោតគ្រាត ហើយពេលណាដែលត្រូវបន្ទោសពួកគេ។ ពួកគេតែងតែប្រព្រឹត្តយ៉ាងត្រឹមត្រូវហើយមានគោលការណ៍។ ពួកគេមិនដែលដាក់កំហិតនរណាម្នាក់ដោយចៃដន្យ ឬប្រព្រឹត្តចំពោះបងប្រុសឬបងស្រីដែលបង្ហាញសេចក្តីពុករលួយជាសត្រូវឡើយ។ ប៉ុន្តែតើខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តចំពោះបងប្រុសចេនរបៀបណាដែរ? នៅពេលខ្ញុំបានឃើញគាត់បញ្ចេញនិស្ស័យក្រអឺតក្រទម ខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយអំពីវាដោយខ្លីទៅកាន់គាត់ប៉ុណ្ណោះ ហើយនៅពេលវាមិនមានប្រសិទ្ធភាព ខ្ញុំបានរារាំង ជំនុំជម្រះ ហើយថ្កោលទោសគាត់ ហើយបាននិយាយដើមគាត់។ ខ្ញុំមិនមានការអត់ឱន ឬការអត់ធ្មត់ឡើយ។ មិនមានមធ្យោបាយណាដែលអាចជួយគាត់ជាមួយចិត្តដែលពេញដោយសេចក្តីស្រលាញ់ទេ។ ពេលនោះខ្ញុំបានអធិដ្ឋាន ហើយប្រែចិត្តចំពោះមុខព្រះជាម្ចាស់ ដោយចង់អនុវត្តគោលការណ៍នៃសេចក្តីពិត ហើយជួយបងប្រុសចេនជាមួយចិត្តដែលពេញដោយសេចក្តីស្រលាញ់។

ដូច្នេះ ខ្ញុំបានទៅជួយបងប្រុសចេន ហើយបានប្រកបជាមួយគាត់នូវសារព្រះបន្ទូលមួយចំនួនរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយចង្អុលបង្ហាញកំហុសឆ្គងរបស់គាត់។ គាត់ចាប់ផ្តើមយល់ពីនិស្ស័យក្រអឺតក្រទមផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់។ ហើយគាត់បានទទួលស្គាល់គ្រោះថ្នាក់នៃការចាកចេញដោយមិនបានដោះស្រាយ។ គាត់បាននិយាយថាការប្រកប និងការព្រមានរបស់ខ្ញុំពិតជាមានប្រយោជន៍ ហើយគាត់ចង់ឆ្លុះបញ្ចាំងខ្លួនគាត់ និងស្វែងរកសេចក្តីពិតដើម្បីដោះស្រាយនិស្ស័យពុករលួយរបស់គាត់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ក្រៀមក្រំខ្លាំងដែលលឺគាត់និយាយដូច្នេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍មិនល្អ។ គាត់មិនមែនមិនមានសមត្ថភាពកែខ្លួនដូចខ្ញុំបានគិតក្នុងចិត្តទេ។ វាគឺជាខ្ញុំដែលមិនបានបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំបានល្អ។ ខ្ញុំពិតជាមិនបានព្យាយាមដើម្បីជួយគាត់ជាមួយចិត្តដោយសេចក្តីស្រលាញ់ឡើយ។ ខ្ញុំក្រអឺតក្រទមហើយខ្វះភាពជាមនុស្ស!

លើកក្រោយនៅពេលជួបជុំ ខ្ញុំបានឮបងប្រុសពីខាងលើផ្តល់នូវមេរៀនអធិប្បាយនេះ៖ «មនុស្សជាតិពុករលួយទាំងអស់មាននូវនិស្ស័យក្រអឺតក្រទម។ សូម្បីតែអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់សេចក្តីពិត និងអ្នកដែលដេញតាមការប្រោសឲ្យគ្រប់លក្ខណ៍ សុទ្ធតែមាននិស្ស័យក្រអឺតក្រទម និងការរាប់ខ្លួនជាសុចរិត ទោះបីការនេះមិនជះឥទ្ធិពលដល់សមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះ និងការប្រោសឲ្យគ្រប់លក្ខណ៍ក៏ដោយ។ ដរាបណាមនុស្សអាចទទួលយកសេចក្តីពិត ហើយអាចលួសកាត់ និងដោះស្រាយបាន ព្រមទាំងអាចចុះចូលទាំងស្រុងចំពោះសេចក្តីពិត ទោះមានកាលៈទេសៈបែបណាក៏ដោយ នោះពួកគេប្រាកដជាមានសមត្ថភាពសម្រេចបានសេចក្តីសង្រ្គោះ និងការប្រោសឲ្យគ្រប់លក្ខណ៍មិនខាន។ ពិតណាស់ នៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលមានគុណសម្បត្តិល្អ និងមានការតាំងចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដ គ្មាននរណាម្នាក់ដែលមិនមានភាពក្រអឺតក្រទមឡើយ។ នេះជាការពិត។ រាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវតែប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃនៅក្នុងឥរិយាបថដែលត្រឹមត្រូវ។ ពួកគេមិនត្រូវកំណត់នរណាម្នាក់ថាមិនមែនជាមនុស្សល្អ និងថានរណាមនុស្សដែលមិនអាចត្រូវបានសង្រ្គោះ និងប្រោសឲ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ដោយសារតែបុគ្គលនោះមានភាពក្រអឺតក្រទម និងការរាប់ខ្លួនជាសុចរិតជ្រុលពេកនោះឡើយ។ ... ត្រង់ចំណុចនេះ គេត្រូវតែយល់ពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់មានគុណសម្បត្តិល្អ និងមានការតាំងចិត្ត ហើយមិនមានភាពក្រអឺតក្រទម ឬការរាប់ខ្លួនជាសុចរិតសោះឡើយ។ បើមានបែបនេះ បុគ្គលនោះប្រាកដជាមនុស្សក្លែងបន្លំ ឬមានរូបរាងខាងក្រៅក្លែងក្លាយប៉ុណ្ណោះ។ គេត្រូវតែដឹងថា មនុស្សជាតិពុករលួយទាំងអស់មានធម្មជាតិក្រអឺតក្រទម និងក្អេងក្អាង។ នេះជាការពិតដែលមិនអាចប្រកែកបានឡើយ» (សេចក្តីប្រកបគ្នាពីស្ថានលើ)។ នេះបានជួយខ្ញុំឱ្យយល់ដឹងកាន់តែប្រសើរពីរបៀបប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សជាមួយនិស្ស័យក្រអឺតក្រទម។ វាមិនមែនមានន័យថាពួកគេមិនអាចកែខ្លួនទេ។ ចំណុចសំខាន់គឺត្រូវតែមើលថាតើពួកគេអាចបន្តស្វែងរកហើយទទួលយកសេចក្តីពិតឬអត់។ ប្រសិនបើពួកគេអាចទទួលយកសេចក្តីពិត ហើយទទួលយកកាជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ការវាយផ្ទាល ការរលួស និងការដោះស្រាយ ពេលនោះ មិនមានហេតុផលហេតុអ្វីពួកគេមិនអាចកែខ្លួនហើយ ហើយគ្រប់លក្ខណ៍ដោយព្រះជាម្ចាស់។ បងប្រុសចេនមិនមែនជាអ្នកជឿលើព្រះជាម្ចាស់អស់រយៈពេលយូរណាស់ ដូច្នេះគាត់មិនទទួលបានការជំនុំជម្រះ និងការវាយផ្ចាលជាច្រើនទេ។ វាធម្មតាដែលភាពក្រអឺតក្រទមរបស់គាត់អាក្រក់តិចតួច។ ប៉ុន្តែនៅពេលខ្ញុំឃើញគាត់បង្ហាញនិស្ស័យរបស់គាត់ ខ្ញុំបានជំនុំជម្រះហើយរារាំងគាត់ ហើយកាន់តែចង់បញ្ឈប់គាត់ពីភារកិច្ចរបស់គាត់។ ខ្ញុំកាន់តែក្រអឺតក្រទមជាងគាត់ទៀត។ ខ្ញុំបានគិតថានៅពេលដែលខ្ញុំបានបន្តស្វែងរកសេចក្តីពិត ពេលនោះនិស្ស័យក្រអឺតក្រទមនឹងផ្លាស់ប្តូរ ដូច្នេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តថាបងប្រុសចេនមិនអាចកែខ្លួនបាន។ ខ្ញុំមិនបានទាមទាច្រើនសម្រាប់ខ្លួនឯងទេ ដូច្នេះតើហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំរំពឹងច្រើនយ៉ាងនេះពីបងប្រុសចេន? វាមិនយុត្តិធម៌ដែលត្រូវប្រព្រឹត្តចំពោះនរណាម្នាក់ក្នុងលក្ខណៈនោះឡើយ។ ក្នុងតថភាព មនុស្សដែលមានអំណោយទាន ភាពខ្លាំង និងគុណសម្បត្តិ គឺក្រអឺតក្រទមខ្លាំងទាំងអស់។ ប៉ុន្តែដោយសារតែគុណសម្បត្តិរបស់ពួកគេល្អ ពួកគេយល់សេចក្តីពិតយ៉ាងរហ័ស ហើយមានលទ្ធផលក្នុងភារកិច្ចរបស់ពួកគេ។ នៅពេលមនុស្សយល់សេចក្តីពិតដូច្នេះ ហើយធ្វើសកម្មភាពជាមួយគោលការណ៍ វាពិតជាផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់កិច្ចការនៃដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់។ បងប្រុសចេនមានគុណសម្បត្តិល្អ ដូច្នេះខ្ញុំគួរតែជួយគាត់ដោយសេចក្តីស្រលាញ់កាន់តែច្រើន ហើយប្រកបកាន់តែច្រើនដើម្បីគាំទ្រគាត់។ នោះហើយដែលនឹងពិចារណាដល់បំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ បទពិសោធន៍នេះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំគោរពស្ញប់ស្ញែង ដែលប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដោយនិស្ស័យពុករលួយសាតំាងរបស់យើងដោយគ្មានសេចក្តីពិត គ្រាន់តែអាចបង្ករគ្រោះថ្នាក់ដល់បងប្រុសស្រី ហើយពន្យាទាំងច្រកចូលទៅក្នុងជីវិត និងកិច្ចការរបស់ក្រុមជំនុំ។ នោះគឺជាអំពើរំលង វាជាការធ្វើអំពើអាក្រក់។ ខ្ញុំដឹងថាតើការប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃសំខាន់ប៉ុណ្ណាដោយយោងតាមគោលការណ៍នៃសេចក្តីពិត។ ខ្ញុំបានកើនការយល់ដឹងតិចតួច ដោយសារតែការណែនាំនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។